заштитница
Види и:
заштитник (м.)
мн. заштитници
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 30740
2.
Дел од единица што при марш ја штити одзади главнината од напад.
Примери:
Главнината замина, а заштитницата остана.
Неколкумината од заштитницата одеа зазбивтано.
Заштитницата водеше борба со непријателот.