довратник
(едн.)
Вид збор: Именка, машки род
(само едн.) Составен дел (најчесто страничен) од рамката на вратата или целата рамка; просторот под вратата.
Примери:
Тој ја пикна ногата меѓу довратникот.
Изведенки
довраток м.
(едн.)
Пример: Се потпре на довратокот за да ја пропушти тројката.
(едн.)
Пример: Се потпре на довратокот за да ја пропушти тројката.