добродетел
  
    
    
  
  
      
          
             мн. добродетели
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, женски род
    
    
	    
	      Ранг: 19468
	    
	
    
    
      
          
          Позитивни, добри особини, морална чистота, непорочност.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Ако и има некоја добродетел што ја ценам кај жената, тоа е искреноста.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  доблест (ж.)