гледач
мн. гледачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4334
1.
Човек што гледа некаква претстава; поединец од публика.
Примери:
Кога се појави тој со својот танец, гледачите се поттргнаа назад.
Слично со:
посетител (м.)
2.
Човек што ја предвидува иднината.
Англиски:
seer
Албански:
parashikues
Тој беше гледач на тарот.
Изведенки
1.
гледачка ж.
мн. гледачки
мн. гледачки
2.
гледачки прид.
гледачкиот
гледачкиот