волшебништво
мн. волшебништва
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 46275
1.
(само едн.) Дејност на волшебник, правење волшепства, маѓии.
Примери:
Во селото имаше една стара жена што се занимаваше со волшебништво.
2.
вештина, мајсторија
Примери:
Не инсистирајте толку на моето волшебништво.
Аптеката стана мала за сите нејзини волшебништва.