бесник
мн. бесници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 56467
Тој што е немирен, ѓаволест.
Англиски:
tartar
Селаните ги знаеја бесниците од селото.
Од малечок е голем бесник.
Слично со:
немирко (ср.)
Изведенки
бесница ж.
мн. бесници
мн. бесници