бег
  
     
     
  
  
      
          
             мн. бегови
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 744
	    
	
    
    
      
          1.
          Благородничка титула, титула на феудален земјопоседник или на заповедник во Турското Царство. Кога стои со името обично се става по името.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Пред него стои бег со чалма и димискија в раце. 
	              
	            
	          
	            
	              Сулејман-бег, Осман-бег, Рустем-бег
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
          2.
          Бегство, бегање, забрзано движење, движење нанекаде со трчање.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Непријателот се даде во бег кон планината. 
	              
	            
	          
	            
	              При бегот од поплавата ги оставија куќите.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          беже ср.
мн. бежиња
дем.
          
          
        
      
    
мн. бежиња
дем.
 
   
         
	        