мирис
  
     
     
  
  
      
          
             мн. мириси
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 711
	    
	
    
    
      
          1.
          Еден од петте надворешни осети што се прима преку носот.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Пријатен мирис.  
	              
	            
	          
	            
	              Непријатен мирис.
	              
	            
	          
	            
	              Мирис на јоргован.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  Вид: сетило (ср.)
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Својство на нештата што се чувствува преку носот.
        
         
	          
	          
	             
	              Англиски:
                  
                    scent
                  
	            
	          
			  
	             
	              
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        
			      
			        Албански:
			      
			        
			      
			        
			      
				  
  	                nuhatje, aromë
				  
	            
			  
			  
           
             
               
           
         
	              Опојниот мирис на трендафилите.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  миризба (ж.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
       
   
         
	        