јаглен
зб. мн. јаглење
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 5509
1.
Согорлива материја од растително потекло, во цврста состојба што се ископува од земјата; камен јаглен.
Примери:
Наоѓалиште на јаглен.
2.
Несогорени парчиња дрво, добиени при согорување без доволно присуство на воздух; дрвен јаглен.
Примери:
Донесов јаглен за скарата.
Со парче јаглен cи го напиша името на ѕидот.
Слично со:
ќумур (м.)
Изведенки
јагленче ср.
мн. јагленчиња
дем.
мн. јагленчиња
дем.
