шило
мн. шила
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 15044
1.
Зашилена танка метална или дрвена прачка со дршка, која служи за дупење дупки при шиење на кожа и сл.
Англиски:
awl
Албански:
fëndyell, bizë
Чевли крпи со игла и шило.
Вид: алат (м.)
2.
За човек што се пика и се вовира секаде.
Примери:
Го знам што шило е тој.
