умисла

(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 16414
1. Општо, свест и намера при извршувањето на нешто, обично лошо.
Англиски: intention Албански: paramendim
2. (во правото) План при извршувањето на кривично дело.
Англиски: premeditation Албански: paramendim
Употреба: Правда
Примери:
убиство со умисла