соборец

мн. соборци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 8865
Лице што учествувало во некоја борба по однос на другите лица што учествувале во истата борба.
Англиски: comrade
Примери:
Тоа негово страдање, неговите соборци сакаа да го толкуваат како страдање заради загубените идеали.
Ниту неговите соборци, ниту неговите потомци, не можеа да ја продолжат големата борба.