ритер
мн. ритери
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 45040
1.
Во Западна Европа во средниот век - лице што му припаѓало на воено-благородничкиот сталеж, феудал.
Слично со:
коњаник (м.)
2.
Смел и благороден човек, заштитник на нешто.