пустиник

мн. пустиници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 14668
1. Човек што од верски причини се повлекол во самотија прикинувајќи секаков контакт со луѓето.
Англиски: hermit Албански: vetmitar
Употреба: Религија
Примери:
Отишол да стане пустиник.
2. Што наликува во однесувањето на испосник.
Англиски: ascetic Албански: asketik
Употреба: Преносно значење
Изведенки
пустинички прид.
пустиничкиот
Пример: пустинички живот