поручник

мн. поручници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 6521
Офицерски чин во некои војски што следува по чинот потпоручник и пред чинот капетан; лице со таков чин.
Англиски: lieutenant
Употреба: Воен термин
Примери:
Јас сум активен артилериски поручник.
Вид: чин (м.)