очае

очаам, очаат; очај, очајте; очајав, очајаа; очајал; очајан; (ќе) очаев; (ќе) очаеја; (ќе) очаел; очаен
Вид збор: Глагол, свршен
1. Доведе некого во очајание; направи некој да изгуби секаква надеж.
Англиски: despair Албански: dëshproj
Примери:
Тоа мене ме очаја.
Слично со: разочара (св.) , обесхрабри (св.)
2. (се очае) Падне во очајание.
Англиски: despair Албански: dëshprohem
Примери:
Се очаја човекот.
Изведенки
1. очајува несв.
(се) очајуваат
Се наоѓа во состојба на очај.
2. очајување ср.
глаг. им.