обредник

мн. обредници
Вид збор: Именка, машки род
1. Црковна книга која содржи молитви и активности поврзани со определени верски обреди и ритуали.
Англиски: breviary Албански: libër kishtar
Употреба: Црковен термин
Слично со: требник (м.)
2. Свештеник што врши обред.
Англиски: officiant Албански: prifti i cili mban liturgji
Употреба: Црковен термин