крајче
мн. крајчиња
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 9070
1.
Завршок на некој предмет, мал дел од нешто.
Примери:
Cе забриша со крајчето од крпата.
Скина крајче од конецот.
Го гледа со крајчето на окото.