конус
мн. конуси
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 20452
Геометриско тело чии контури се добиваат со вртење на еден правоаголен триаголник околу една од страните што го образуваат правиот агол.
Примери:
Вертикален конус.
Кос конус.
