испосник

мн. испосници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 28370
1. Монах што живее на осамено место без допир со надворешниот свет, по строго определен ред.
Англиски: ascetic Албански: asket, vetmitar
Употреба: Црковен термин
Примери:
Испосникот беше слаб и блед.
Слично со: пустиник (м.) , аскет (м.)
2. Тој што живее по строги правила, со големи самооткажувања.
Англиски: ascetic Албански: asket, vetmitar
Употреба: Преносно значење , Разговорно
Примери:
Тој е како испосник.
Слично со: аскет (м.)
Изведенки
1. испосница ж.
мн. испосници
2. испоснички прид.
испосничкиот
Пример: Испоснички живот.
3. испоснички прил.
Пример: Испоснички живее.
4. испосничка ж.
мн. испоснички