жило

мн. жила
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 46081
Орган во вид игличесто цевче поврзано со жлездата што лачи отров на задниот дел од телото на некои инсекти (пчела, оса, стршлен) од каде што истекува отров при убод.
Англиски: stinger
Употреба: Зоологија