вик
мн. викови
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 5674
Силен глас, извикување со цел да се обрне внимание.
Англиски:
shout
Даде вик по него.
Во долината се разлеа заглушен вик.
Во селото утринската тишина почнаа да ја нарушуваат детски викови.
