бессоник

мн. бессоници
Вид збор: Именка, машки род
Тој што нема сон, што не може да спие; што води ноќен живот.
Употреба: Поетски збор
Примери:
Стана бессоник од тага.
Тој е оној ноќник, бессоник, бдејач кој го минува ноќниот свет буден.