бесмислица

мн. бесмислици
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 8589
Својство на тоа што е бесмислено (обично за збор, постапка).
Англиски: nonsense
Примери:
Ја сфатив сета бесмислица на зборовите.
Тоа беше некаква грда шега, бесмислица.
Зборува штогоде, бесмислици.
Слично со: бесмисленост (ж.)