бесник

мн. бесници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 56604
Тој што е немирен, ѓаволест.
Англиски: tartar
Примери:
Селаните ги знаеја бесниците од селото.
Од малечок е голем бесник.
Слично со: немирко (ср.)
Изведенки
бесница ж.
мн. бесници