берокуќник

мн. берокуќници
Вид збор: Именка, машки род
Тој што бере куќа, што печали; добар, вреден домаќин.
Примери:
Женачката е за берокуќници.
Спротивно од: злокуќник (м.)
Изведенки
берокуќница ж.
мн. берокуќници