бајрактар

мн. бајрактари
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 31653
Тој што го носи знамето, бајракот, знаменосец (во војска и на свадба).
Англиски: standard bearer Турски: bayraktar
Употреба: Архаизам
Примери:
Бајрактар за на свадба.
Прв бајрактар да бидам.
Бајрактарот оди пред сите.
Слично со: знаменосец (м.)
Изведенки
1. бајрактарка ж.
мн. бајрактарки
2. бајрактарски прид.
бајрактарскиот
Пример: бајрактарски кич