аргач

мн. аргачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 29993
Простор пред трло ограден со прачки каде што се чува ситен добиток, обично овци.
Турски: argaç
Примери:
Овците останаа сами во аргачот, пред колибата.