горник

мн. горници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 52141
1. Горен дел од облека.
Албански: e epërmja e veshjes
Примери:
Го фати за горникот од кошулата и го потегна.
2. Горен дел од предмет.
Албански: pjesa e epërme
Примери:
Hа кутијата и беше скршен горникот.