добродетел

мн. добродетели
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 19385
Позитивни, добри особини, морална чистота, непорочност.
Англиски: virtue Албански: vyrtit, bëmirës
Употреба: Книжевен збор
Примери:
Ако и има некоја добродетел што ја ценам кај жената, тоа е искреноста.
Слично со: доблест (ж.)