послушник

мн. послушници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 19134
1. Тој што е послушен, што слуша без приговор.
Англиски: servant Албански: shërbyes, vasal
Употреба: Пејоратив
Примери:
Околу него се врткаа плашливци и послушници, кои му го виткаа грбот и му слугуваа.
Слично со: слуга (м.)
2. Подготвителен степен пред стапување во монашки ред; лице што се подготвува да даде завет и да стане монах.
Албански: shërbëtor
Употреба: Црковен термин
3. Лице што служи на вечерата за време на свадбата.
Албански: shërbyes, izmetqar
Изведенки
послушница ж.