паличник

мн. паличници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 46312
Железниот дел од плугот што ја сече земјата при орање.
Англиски: plowshare
Употреба: Земјоделство
Примери:
Паличникот се забодува во неискорнати корења.
Изведенки
1. палишник м.
мн. палишници
2. паличниче ср.
мн. паличничиња
дем.