караул

мн. караули
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 33784
1. (само едн.) вооружена стража
Англиски: sentry Турски: karakol Албански: karakoll
Употреба: Архаизам
Слично со: караула (ж.)
2. Лице што е на стража.
Англиски: sentry Турски: karakol Албански: roje
Употреба: Архаизам