безумие

мн. безумија
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 15461
Состојба на тој што е безумен.
Англиски: lunacy
Примери:
Тој беше преплашен до безумие.
Во моменти на своето безумје таа ја кинеше облеката.
Слично со: безумност (ж.) , лудост (ж.)
Изведенки
безумје ср.