Вид збор: Предлог
Само во поезијата и дијалектно во некои состави: с овци, с кози.
Вид збор: Предлог
За означување на предметот, орудието со кое се извршува дејството.
За означување на граница, близост во пространството.
За означување на кој начин се извршува нешто; при укажување на основата за свршување на нешто.
При укажување на предмет, својство што карактеризира друг предмет, својство.
За означување на дејство, состојба што придружува друго дејство.
При укажување на содржината на нешто.
За означување на имање, снабденост; при укажување на признак, особеност, својство.
За означување со што е некој или нешто облечен, покриен.
За означување на сврзување, соединување.
За означување на целта на дејството.
За означување заедница, за укажување предмет или лице што учествува во заедничкото дејство.
При укажување споредба; за означување на она што заменува друго.
За означување однос кон објектот, при означување лице или предмет кон кој се установува некој однос на друго лице или предмет.
При укажување на лице што испитува некоја состојба или на предмет што се наоѓа во некоја состојба.
За доуточнување на карактерот, состојбата на некого или нешто.
За означување неопределен временски период, за укажување временски интервали што стануваат едноподруго; со именката време - без задоцнување, навреме.
При означување лица, предмети што се јавуваат како почеток.
За означување големо количество, многу.
За означување предмет, дејство неопходно или доволно за постигање на нешто.
При поздравување, пожелување и сл.
За изразување однос кон нешто што обично се повторува.
При повторување на некои именки - многу одблизу, еден спроти друг.