Види и:
отуѓи (св.)
отуѓениот
отуѓениот
Вид збор: Придавка
Што на некој начин преминал во сопственост на друг; пренесен на друг.
Слично со:
украден (прид.)
Што го прекинал блискиот одноc со некого или нешто.
Албански:
i braktisur