ќе (чест.) - тргне (гл.)

Возбудата растеше во мене! Како никогаш досега, сега бев посигурна дека ќе тргнам, ќе се насочам кон минатото, истражувајќи што е тоа што ги величеа моите предци.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
И знам дека штом таа сина точка биде доволно згусната, ќе тргне кон мене ширејќи се во некој облик во некој нов настан што ќе го доживеам, што ќе ми донесе нова страотност и веќе ми студи од страв.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Можев чисто да ги обвинам дека ми го загадуваат воздухот во Републиката и со првата сосетка што ќе тргне по мојот пат да основам Балканска заедница во која тие ќе можат да бидат примени.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Претпоставувате, мора да се работи за некоја современа магија која секако има за цел да ми наштети, знаете кога ќе тргнете од анализа на симболот на огнот и бла, бла, бла ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Сакав денот да ми измине побрзо и да го фатам часот кога што со воз ќе тргнам за Скопје.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кога повторно ќе тргнат угоре, само Мартин го забележува - јасно, во себе - нејзиното отсуство.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
4 Можеби Мартин во лифтот ќе ја сретне Смртта. Да, едно попладне кога ќе тргне на ручек.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Кога автоматските врати ќе се спојат и лифтот ќе тргне кон својот бавен и мрзелив Маргина 35 107 успон, Мартин отсутно размислува за категориите.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
- Кога колата ќе тргне наудолу, кога ќе се скршат сопирачките и под колата да се фрлиш, нема да ја запреш... ќе речеше баба ми. Е, Марко, Марко! Така ти е кога си искрен!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Јас не сум малечок, бабо. По три дена ќе тргнам во петто одделение. Моите другари откако ги знам сами се снаоѓаат дома“, - се вмешав во разговорот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од каде да помислам дека од сите шеесет и двајца запишани ќе одговарам само јас?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И - ќе го однесе кај директорот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
— Тогаш од тебе ќе барам една услуга: да ми сториш абер, макар по пиле да знајш, ама да ми јавиш кога ќе тргне за в град.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Море ми кој, Толе!... Кој е тој шо ќе си а клава главата в торба?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А ако не се случи нешто лошо, Милан утревечер пак ќе ги врати сите и заедно ќе тргнат по сртот на Селечка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ете, утре ќе одат пазарџии со штици, ќе тргнеш со ниј со едно магаре, оди ми со здравје, ама јас не одговарам за твоата глава, — се искажа Толе и го викна Гулета. Му го предаде Ѓорчета со два збора: — Човекот сака да биде мариовец и утре пазарџиа за Битола.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Митре си ја зеде грижата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Добредојде, добредојде. Ајде, збирајте се: колку повеќе — толку поарно. Кога ќе тргнеме, да сме поголем калабалак.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја воспостави врската, нарача во недела да дојде Гуцето со леб и тутун и уште кај зајдисоице се вратија кај другарите на Сливина со добри известија: дека таму уште немало излезени потери.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ама и тој напред ќе тргне утре на кашлата во Витолишча — пак Марко вика.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе претчувствуваше дека по нападот на Витолиште ќе тргнат потери по него, та требаше да се позасолни некаде подалеку.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но кога наврте на долот, на пет шест стотина метра од чуката, од растот испадна војник со пушката на готовс и громко извика: — Теслим, бре ќерата! — и просто му ја допре цевката од пушката на Милана в гради.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Претпоставувале дека ќе тргне северно кон Козјак.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Кога ќе нѐ напуштат плодовите ќе тргнам во потрага по мојот бел камен.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Сеедно од која поставка ќе тргнеме, нам секогаш ќе ни недостасуваат повеќе елементи за попрецизно да се определиме за која ѝ да е дефиниција за поезијата.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Добро, ќе тргнам по трагата и сигурно ќе го најдам зајачето.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Но одеднаш, од некаде, како светлосен бран, ме заплиснува најчудната помисла. (Зборувам за нешто што беше повеќе од помисла, повеќе од вообразување).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Грижите ни се прилепуваат уште со првите пелени“...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајка ми постојано велеше: „Не се родило такво шилеже што ќе тргне кон пасиштето ослободено од сите грижи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но не успеав да предвидам дека ќе тргне низ пресушениот јаз што порано ја разнесуваше водата од едниот до следниот воденичен камен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Имам раскажувано за тој случај. Со многу зборови, но достоинствено.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ете, гледаш што се случува кога луѓето ќе исчекорат од вистинските настани и ќе тргнат под рака со својата неуморна фантазија и предрасудите?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
По вашата трага ќе тргнам и по вас ќе одам . . .
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Ели светеше од радост. Таа постојано беше нетрпелива - кога ќе тргне во училиште.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Забележував дека другарките со интересирање гледаа во нас, кога ќе тргневме од училиште заедно и следеа дали и учителката ќе влезе кај нас.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Тебе, не можам да те земам, но Ели веднаш ќе тргне со мене.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кога тој ѝ ја стегна раката, што мене ми се гледаше посебно, не како и другите, брзо тргнав кон излезната врата на салата, уверена дека татко ми ќе ја почека учителката и дека заедно ќе тргнат кон дома.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
А сепак во мене уште трепереше надеж дека тој одново ќе биде онаков каков што беше некогаш, а сето тоа меѓувреме, сите разочарувања и болки, ќе бидат однесени како од некаков потоп, по кој нашите души ќе ја обноват чистотијата и ќе тргнат кон зрелоста.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се сеќавав на неговиот поглед секогаш кога ќе се разбудев ноќе штом мојата рака, барајќи во сонот нечија рака која ќе ја придржи, во јавето удираше во ѕидот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Честопати некое момче на улицата ќе ми заличеше на него, и јас ќе тргнев по него, со веќе радосно раступотено срце, а потоа чекорот ми се пресекуваше затоа што ликот не одговараше на очекуваното.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ме болеше насетувањето дека брат ми и јас се разделуваме, беше тоа прво сознавање дека тој и јас ќе тргнеме по одделни патишта и таа помисла болеше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Затоа пак одев кај Рајнер, а таму ме дочекуваше неговото студенило, и потсетувањето на моето ветување дека никогаш повторно нема да дојдам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А потоа му ја подадов мојата рака на Рајнер.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш, во детството, очајот го ублажував со верувањето дека тегобноста ќе заврши оној ден кога ќе ја најдам таа друга рака, кога мојата и нечија друга рака, соединети, ќе тргнат заедно низ животот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
ИВАН: Крстју просто ми рече дека Младичот не може да се качи на попладневниот воз и дека ќе тргнел со вечерниот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
НЕДА: (Станува. Се чини ќе тргне кон вратата.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И ќе се покрене ли оној дебел ремен, ќе тргне ли...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Ама“, дека сè ќе се среди и сè ќе биде како никогаш до сега, дека сè ќе тргне како што до сега не било, дека новата година ќе ја пречека како што не се надевала, дека роденденот ќе ѝ биде поинаков од сите други до сега.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Продавачот во трафика одвреме-навреме ќе тргне настрана неколку броја на Теа-Модерна со поклон ЦД.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Треба да почекаме да летне, вели, па после ќе тргнеме по неа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Еда, како ме сакаше Ракида, ќе рече Давиде Недолетниот, еда, зошто ме сакаше, да му’бам мајката, еда, што велеше кога ме сакаше, ќе вели и пак ќе тргне низ шумата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакам да го знам тоа, да го предупредам, зашто и ние имаме свои искуства, и нашата работа има свои правила што би можел да му ги кажам нему, на мојот наследник кој засега сè уште е непознат и кој си игра со другите како волк во јагнешка кожа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Додека сестра ми на сина си, моето кумче, веднаш му купи лоз, јас сега главно се занимавам со тоа што со часови си го напрегам мозокот, размислувајќи кој од оваа генерација, која, еве расте, ќе тргне по моите стапки, кој од овие бесни, убави деца што ги изнародија браќа ми и сестри ми, ќе биде црната овца на следната генерација?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мислам дека е јасно - Ана (Маргарита) ќе тргне по секојдневниот или пак случаен пат, додека кај мене тоа беше работа на одлука, јас бев решил, уште и пред да влезев во возот, дека доколку некој упадне во играта а се симне на Данфер-Рошро, мојата врска ќе биде линијата Насион-Етоал, како што во случајот Ана (Маргарита) да слезеше на Шатле, можев да ја следам единствено доколку ја фати врската Венсан-Неи.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Мојата врска беше линијата Порт де Ванв и речиси во истиот момент во првиот ходник сфатив дека Паула (дека Офелија) ќе тргне низ ходникот што води до врската на линијата Мари д Иси.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Го прашав дали ќе тргне по патеката за која ми говори.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа е „естетиката” на биолошкото начело, и кога таа биологија ќе тргне да ги „естетизира” својот и целиот свет, тогаш се спроведува фашизација на животот, што ќе рече смрт.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Стариот утредента ќе тргне со воз и така ќе го избегнам да му објаснувам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Си помислив – ќе им побарам на моите претпоставени да ми дадат коњ и ќе одам до Кичево да се видам со сите во баталјонот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ако оцени дека околината е безбедна, ќе го издува носот кога тој ќе тргне кон неа: инаку, ќе треба да помине покрај неа како да не ја познава.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знам на која страна ќе тргнам и од каде ќе се вратам. Си ги знам стапките.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ќе тргне со него. По светот... Во заеднички живот. Му верува...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сѐ помалку веруваше дека работите ќе тргнат на подобро.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се вчудоневидуваа - зарем ќе тргне во живот со него! Посебно постарите роднини.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Мислам дека работите ќе тргнат на подобро.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Настанаа сите селани и се простија од поп Јакова, ветувајќи му дека сите до еден се готови и ќе тргнат по неговиот повик, а калуѓерот, задоволен што ги најде сите водачи на куп, кои и самиот поп Јаков му го запиша во тефтерот, тргна со попот и направи еден добар ручек кај него, та си отиде во Прилеп да му се пофали на кадијата како мајсторски ја сврши оваа важна работа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ако до утре ги добијам парите, уште утре ќе тргнеме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Куле е кус како копан, одвај од земјата се одделува, ама кога ќе тргне, ни поповиот коњ не може да го стигне.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога нештата ќе тргнат удолу, на нашиот човек крива му е Владата, државата, комшиите, родителите, пријателите, колегите, Министерството за труд и социјална политика, Агенцијата за спречување на перење пари, Здружението на филателисти од Берово, минимаркетот „Кики комерц“ и автопревозникот „Ц’мба транс“.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Штом ќе тргне две чаши, се губи... Слаб е на пиење...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сѐ зависеше како ќе тргнат работите на изградбата на првата хидроцентрала и брана на реката на истекот од Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Затоа, кога ќе тргнам на пазар, дај ми неколку јајца и ќе ти донесам нафта.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Толку упорно, толку сигурно мамеше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- А кога те погребаа? - го прашуваше Чауле додека Мајката ситно се смееше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури и цела дузина пријатели да се најдеа покрај мене за да ме уверуваат дека се лажам, дека тоа не е нејзиниот глас, пак ќе тргнев по него. По гласот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Мене судбината ми одреди да одам на југ, и во тој правец ќе тргнам, кон Солун - се јуначеше со тенок глас човечето Крсто.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се случувааат во животот и такви работи, - им рече на иследниците, - ќе тргнете на свадба, а таму нема да ве дочекаат свирки и тапани туку тажаленки и попот со неговата молитва.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Амам: промена на смислата Не кога ќе влезеш и кога ќе те заплисне врел и непроѕирен воздух не кога ќе те поклопат капките разлеани по ѕидовите реата, мермерот, мрморењето не кога ќе те обземе вртоглавица зашеметеност од празнината на амамот, полна пот, плот и пареа не кога ќе те погоди како отсјај во сон светлината подадена низ розетата дозирано, од високо не додека студеното сонце-иње од карши ги облагородува дрвјата, релјефите, порталите, фасадите на сараите туку кога ќе потонеш гола во гротлото ко крвава рожба во исцедокот од водолијата тукушто прсната, за да може да се слизне низ пенџерето на животот (на)право во царството на немилосрдноста кога збунетото тело ќе помисли дека секое друго место е подобро ама ќе остане и понатаму - таму без да се помести кога ќе ја осетиш жешката вода како оддалечување од секојдневието, од агонијата на распадот (целото е мислена именка, далечно минато) кога ќе се престориш течен заборав божји благослов и ќе му се предадеш на телото мислејќи си ѝ се предал на психата егзотичното прелевање на смислата сѐ додека не се претвориш во прелив како таков кога ќе се испреплетат значењата едни со други и ќе се испретурат во кошницата на светогледот а ти ќе тргнеш во потрага по почетокот кога ќе сфатиш - Бизант е капија во темните агли на памтењето цела епоха е втисната како анатолиска крпенка во обичните зборови од твојот мајчин јазик во интимата на јазикот и се спровира низ капијата кон одаите и спалните дома кајшто по извесно време по извесна стварност потеклото се заташкува сродството се изобличува јазикот има свои потреби како и телото сфаќаш и тонеш во без-сознание зад јазикот, отаде нека почека ако те чека ... Истанбул, декември 2003
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тој ќе се свртеше и ќе тргнеше назад по шапката.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Камионите за одвезување на сметот“, ѝ рече тој повторно, „ќе тргнат за да ги соберат телата.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И со дрвената ќе тргнам и ќе доклинкам...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Вашите татковци сега, ако се селани, кога сакаат да одат в град, на пазар, ќе се качат на воз или на автобус, или пешки ќе тргнат, па ќе стигнат таму, за да свршат работа и да ви го купат она што сте им порачале па вам целиот тој ден не ви останува ништо друго освен нестрпливо да го чекате некаде под село и уште таму да видите дали сте го добиле она што ви било толку драго.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ако сакаш, кажи, било таксират, ќе тргнам...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Убиецот, кога ќе тргне да изврши злочин измислува безброј оправдувања.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А самиот знаеш какви сè чудесии ќе насобере во својата торба таквата ала кога ќе тргне на пат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Само си ја преапав устата и си реков, молчи Василке, за жал не можеш да помогнеш кога сѐ ќе тргне накај злото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или, ако не можеш да смислиш нешто поумно, тогаш, кога ќе тргнеш од горни двор, на првиот свиок во сокачето удри со автомобилот во ѕидот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Млади тогаш ќе тргнат бригади низ крај роден ќе градат и пеат, ширум в села и далечни градој ден ќе расте под сината стреа...
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
„Ќе тргне ли проектот?“ „Па се надеваме, и јас и сите во групата посакуваме.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
КИРО: Добровечер. (Пауза) Зачудени сте што ме гледате? (Пауза) Смеам да седнам? (Седнува) Мажите не се дојдени? (Пауза) Доцна е. Ќе тргнат патроли. Како си тетка Султано?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
АНДРЕЈА: Уште некој час и гладните работници ќе тргнат со налани преку Камени мост кон монополот.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Беа убедени дека ќе тргнат на простор уништен од силните авионски бомбардирања, артилериската подготовка и поддршката на тенковите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Јани не одговори, ами ја продолжи прекината мисла: - А вие, кои ќе тргнете со скепарите и мистриите, тогаш ќе бидете антипартиски елементи затоа што ќе заборавите што рече другарот Захаријадис.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Е, ако ести така, тогаш да плетиме за да му е на наште братја борци топло кога ќе трне за на бој...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Станувај. Одиме горе. Ќе се прегрупираат и ќе тргнат во напад. Станувај...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
По жетвата малку олеснуваа работите и си велев, ај уште малку, уште месец и ќе тргнам на школо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Наспроти неуморното повикување на смртта, поголемиот дел од Борхесовите читатели се навикнаа на неговата долговечност и на претпоставката дека, ако имал мајка која живеела 99 години и тетка која имала 100 години кога умрела, и тој ќе тргне по нивниот пат и ќе биде стогодишник.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во едно интервју од 1978 пак рече: “Кога би ми рекле дека вечерва ќе умрам, мислам дека би се чувствувал мошне среќно”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ајде да направиме нешто што не направил ниеден идеалист: да ги побараме нестварностите кои би ја потврдиле таа природа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ќе ги најдеме, ми се чини, во Кантовите антиномии и во Зеноновата дијалектика”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А сега умираше. Дали беше среќен?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не знам, и мислам дека никој никогаш нема да знае, едноставно затоа што смртта е најтаинственото од сите човечки незнаења.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Многу негови кратки раскази го прават токму тоа: ги претставуваат нестварностите (човекот што сонува друг човек и го воведува во стварноста, библитеката со нечитливи книги, една година содржана во минута) во коишто читателот препознава концептуализација на метафизиката и хипостаза на теологијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во еден ран есеј од 1939-та, Борхес веќе го оцртал правецот по кој неговата проза конечно ќе тргне: „Да го признаеме“, вели тој, „она што го признаваат сите идеалисти: халуцинаторната природа на светот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Брат ми Трпче многу ме лутеше поради тоа што како чичка ми се лепеше секаде каде што ќе тргнев да одам, ама овој пат дури и за рака го фатив.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Добро. А од Флорина наваму ќе тргнат да идат на своето корафилаците и да речеме ќе ги пречекаат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Сега тие да речеме ќе тргнат да си одат дома.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тој просто беше соочен со потребата да оди да го побара, кога веќе не наиде на некоја трага по која ќе тргне. Полесниот начин не му успеваше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Уште неразвиделено ќе тргневме во потера.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Возот ќе тргне, ќе пооди и пак ќе запре.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе тргнам јас — и таа тргнала по мене. До свидања!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе тргне и пак ќе се поврати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Е, добро, ама штом едно ќе тргне направо, друго ќе почне да накривува, да настранува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ќе тргне со десна нога и што ќе запре на десна.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И, само што ќе тргнеш да си ја земеше, ќе те застрелаат како при обид за бегство.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)