ќе (чест.) - стори (гл.)

Властите ветуваат дека ќе сторат сѐ што можат, дека прават, постојано објавуваат нови решенија, донесуваат закони, но одредите за опустошување се како птицата феникс која никнува од сопствената пепел.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Добро, таа ќе спие и можеби некое време доцна во денот заедно со сите, или со половината од децата, ќе дојде да го посети и ќе седне под сенка наблизу, тргајќи долга цигара меѓу модрите усни, но тој што ќе стори? Дали ќе се разбуди?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Деновите си врват. Не можам да зборувам дека ќе сторам вака, или ќе сторам така, па натаму „ќе видиме“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Што ќе сториме утре, утрото за да не ни плаче?“ ќе прашаше Елена, (неговата Лена).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Циркусот замина по три дена; три дена Луција и Земанек доаѓаа, со брат ми, на портата; јас одбивав да ги видам, оти бев понижен до срж; им порачував да си одат, оти не сакам да ги видам; велеа дека сето тоа било обична игра, дека ќе почнеме одново, дека сѐ било една невкусна шега, заблуда, еден вид лудило; велеа дека ќе сторат сѐ да се вратам; велеа дека Фисот е под истрага, дека самата Партија го суспендирала и го осудила за сослушувањето, дека и весниците направиле афера од тоа, дека моето свидетелство ме чека на масата (никогаш не го подигнав, оти веќе не ми требаше); јас им порачував да ме остават на мир.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Од тоа, да се биде најдоверлив Максимов човек, се нема никаква полза, само повеќе работа и повеќе грижи од другите, но не знае што ќе си стори и не знае што ќе стори друго, засигурно ќе го отепа Хаџи Ташку, ако му рече Максим дека се покажал недостоен и затоа го откажува од старешинството.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За тоа време, пак, додека чекаше да види што ќе сторат сега Турците, старецот загрижено се прашуваше дали му успеа планот, дали успеа да ги смилостиви со тоа што ги дочека со добре дојдовте, со леб и сол, и потем, оти тие не нападнале првин таму, на Имотот, кога веќе тој прв им се испречуваше на патот, туку дојавале овдека, во Дупка?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ами тие биле ништо! — туку ќе го чуеш кај што ќе стори пррр!... пррр!... пррр! и паф!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Лично јас, вели Даскалов, не ќе се нафатев повторно да го врзувам“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност бев рекол дека секоја иницијатива е в ред но под услов да не се пречекоруваат границите на разумноста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„И не помислив дека такво нешто ќе сториш, реков, но сепак, мило ми е дека самиот си го избрал правото решение“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но покрај ова што ти го кажувам и што не може да се протолкува на повеќе начини, кажав и уште нешто за кое подоцна бев спремен да се посомневам дека ако не ги поттикнува намерите тогаш може да се сфати како подршка на неговата идеја, која за жал постоела.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мислам на оној мој совет во кој ја бев спомнал иницијативата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој само се насмевна. А потоа ми врати и тој со прашање: „Оној што посакува да умре а притоа дури и ќе си ја навлече јамката на вратот, што ќе стори ако му се скине јажето?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чекав да видам што ќе стори - ќе го спобрка ли зајакот со шапка на главата и дали тој зајак ќе почне да бега.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Поразот е тука, а ти ми бегаш волшебнику; и знаеш, врагу, сега: без срам ќе сторам сѐ , без трошка почит сѐ за твоите потсмешливи очи.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Валијата им ветил на конзулите дека ќе стори сè за да бидат заштитени европските државјани.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
I. Прво, споменот на сѐ што се случи на едната и на другата страна од почетокот на месец март 1585 до нашето доаѓање на престолот и за време на другите претходни нереди и за време на овие, да биде збришан и згаснат, како нешто што не се случило.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од овие причини, откако според мислењето на владарите од наша крв со другите владари и почитувани од нашето кралство и другите важни и угледни лица од државниот совет што беа присутни, добро и совесно ја разгледавме и проучивме цела работа, со оваа изречена, прогласена и наредена конечна и неотповиклива одредба изјавуваме, прогласуваме и наредуваме:
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како од наша страна ветуваме дека ќе сториме сѐ за нејзиното почитување и нема да дозволиме да биде било како кршена.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Разрешите и ќе видите како горат и што ќе сторат метафорите и римите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Никој не знаел оти го имало момчето татка си дома: ни комшија, нито пак пријатели за да му се шегуаат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа зеле заповеста царцка, сите беа се собрале кај царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Е, ај оди, бре ќелеш - му рекол постарио брат. - Да видиме што ќе сториш.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тој цар бил најпоганиот на векот, триста лошотии правел на рајата своја: од што ќе му текнело, тоа ќе сторел.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Што велите вие? - Што ќе велиме ние, да те изеји, многу арно ќе стори, за и ние од таков скржав стопан да куртулисаме, чунки у тебе исав немат, ни во мавање со стапо ќе се сториш мукает да се објагниме полесно.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На молбата од старио син му беше го кренал да го носит погоре во планината, арно ама го носел и тие зборои што му 'и рекол татко му сите 'и преживал во умот и си велел во мислата вака: „Проклет да би бил тој чоек што го сторил овој лош адет да си 'и носиме татковците во планинава и да ѝ остааме овде да умираат од глад, без да мисли оти што ќе стори, тоа ќе најди.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Пушти го, Велко чедо, штркот, пушти го - му рекла Неда - оти је греота, зер и тој, завали, јет некој вдоец, ја вдојца, како мене што сум без татка ти, еве ќе стори близу две години како поштукот му го немат.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од негоит лошотил'к беше се опојале полујната од рајата негоа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Море чедо - му рекол - што си нешто невесел овие два вечера?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Да што бил црн, пусти к'смет мој, да останам уште млада вдојца!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Отишле луѓето царски и ја зеле девојката од сиромашката жена, та му ја донесле при царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа стори малку џефа момчето, му кажало на царот оти татко му му кажал за тоа нешто.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ако стори братов еден измет денеска, ќе земат еден џигер, а пак утре ќе стори на друго место и тамо ќе земи чкембе, демек олур, на треќо место црева, и коа гледаш, ќе си омрсит децата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Всушност тоа секогаш беше само едно од тие дрвја, кое ќе стореше само едно движење, едно такво движење како кога се сонува тежок долг и морничав сон, и секогаш тоа беше само една ветка, што се исправаше нагоре како празна дланка во несвесно замавнување што оттурнува нешто од пред своето лице, додека под неа се ронеше истресениот окит.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кажете му на Проказник што ќе сторите. Бесен е, за ништо денес не простува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Трет од Јаковиот род, Никанор Набожник, самоповикан псалтик, таен учител, неграмотник во лита мантија, всушност пребојадисана дервишка антерија, со секира му исекол рака на некој Черкез, џамбаз и измамник, и избегал на планина, таму по еден Божик да го расчеречат во свадбарски занес прегладнети волци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да, тој ќе стори нешто, Јаков не останувал должен, ќе капне крв пред неговите нозе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- За каква слама говориш? - За сламата на неговата кола. Таму му е скриена пушката...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На Божик ја завршил и му ја подарил на манастирот големата икона на божјата леунка пред која клечат сите балкански светци и војувачи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да, тој ќе стори нешто, навистина. Лицето му било како полеано со варено зелје.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа го рече како и самиот да е слезен од ѕидот со една тајна во себе, и ќе стори нешто друго, не она што го говореше.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
БАБА АНЧА: Арно, синко. Баба Анча сѐ ќе стори како за чедо свое.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ќе сториш сѐ да ме налутиш.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ме гледа и како со умилен глас да ми вели: - Убаво ли е, сине, ми ти се допаѓа ли домчево, кажи што не ми ти достига, татенцето сѐ ќе стори за моето соколче, - чинам така ми вели татенцето и јас сѐ поблиску приоѓам кон него, божем ќе му се фрлам во прегратките, ќе го гушнам како роден татко, а тоа од страв му се доближувам да не ме запне од подалеку, да не ми го скине главчето, та без главче да останам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Другиот праша: „Како се обесила месечината на врбова гранка, Исусе?“ „Вие сте мајмуни“, воздивна. „Тешко тоа ќе го сфатите.“ Го жалеа. „Момче во болницата сѐ ќе сторат за тебе. Верувај ни, сѐ.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Ќе сторам така, не ќе сум дембел“, се смири и уште еднаш не сфати: во крвта на Отец Симеон со протегање се разбудуваше питон: „Ќе сторам така.“ А келнерот притаено му рече: „Мојов пријател одлично се боксира.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Што ќе стореше со него, дури и да го сочуваше?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А знаеш ли што ќе сторам понатаму? Ќе набавам некаде вистински женски фустан и ќе го носам наместо овие проклети панталони.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Затоа ќе сториш сѐ што се бара од тебе.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не ми е гајле кој е тој, или што ќе сторите со него.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
— Јас му веле на браче Илка: море в'кот сам ако не си а брка работата не бидуа дебел во вратот, а тој: „дедот Петко ќе стори шо ќе стори".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Последната мера млеко веќе не се сири, ами се тура во качето за „сирната недела“, а чорбаџиите што наполниле и две-три качиња ќе сторат севте уште на св.Јован за да се покажат и пред гостите на Свети Атанас дојде ли Петковден, тоа е меѓата до кога ќаите ќе ги пасат ругарските овци и кога ќе им ги лачат на стопаните тие што останале преку летото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Медицината ќе стори сѐ што може да се спаси Мајка”.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Влагата ќе стори крвта да заприлега на сок од малини.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И сега Партијата како што велат, по прв пат во историјата, сите ќе не соберела од град и од село, млади и стари, сите ќе нè доизгради, нови луѓе од нас ќе стори.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
– „Пушти го, Велко чедо, штркот, пушти го, му рекла Неда, оти е гревота, зер и тој, завали, е некој вдовец ја вдовица како мене што сум без татка ти, еве ќе стори близу две години како поштукот му го нема.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Што ќе стореше ти да видеше нешто слично, праша вознемирениот сосед?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И потери по нас да идат низ гори, и пред нас да трпнат душманите клети; но надежта наша пак чудо ќе стори, во срцето наше ко сонце ќе свети.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
Забележувам исто така дека лицето ѝ станува сериозно штом ќе стори обид да го смири неразумниот јазик.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И додека го теши вознемирениот дел од главата на закланото добиче нејзиниот конечен суд постојано се сведува на ист заклучок: "Гледаш, непотребно ме засрамуваш.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А јас ти велам дека, ако направиш такво нешто се ќе сторат не само за да не ти се знае гробот, ами и името да ти го затрат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Вистина ќе го убиеме и Луман без јатак помалку зулуми ќе прави, ама затоа друго лошо ќе сториме: синовите и внуците ќе сакаат да одмаздат за него.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И како секогаш откако нешто ќе стореше за Лумана, влезе дома посрамен.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ќе стори сѐ што треба, но без мајмунлак, што велеа луѓето, не можеше.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Не! Не можам, па што сака нека биде!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Не ќе сториш, безбели, како Настрадиноџа, да сечеш гранка на која седиш.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Подобро е листот да се пребришува во влажна крпа или сунѓер, како што ќе сториме сега.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„И во нашата соба, бабо.“ „И во вашата, мило на баба, сѐ заедно ќе сториме!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Што ќе сториш за да не биде вака?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Децата, синови и ќерки на винари, на рудари и часовничари, на готвачи и градинари, на судии и железничари, на милиционери и лекари, на купувачи и продавачи, на дописници и весникари, на возачи и џокеи- јавачи, децата што сакаат ќе сторат.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Ќе сторев во тој миг и многу пострашни и понепријатни нешта, само и само мајка ми да почне да го пишува романот. Ама, таа...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И, знае ли тој Трска дека татко му на Окомен, ако дознае кој го сторил тоа, ќе дојде во Домот и лом ќе стори?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Се свртев накај Величе која седи до мене во клупата, да видам дали таа нешто ќе стори, оти Величе е едно мошне бистро девојче кое знае да се снајде и во нејтешките моменти, ама таа не сакаше да ми возврати со поглед.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Знам што ќе сториме, - се досетив. - Тетка Данче од деветтиот кат е лекар во Брза помош.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Ама јас како измеќар на Алах ќе речам, зар таков срам ќе сториме?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Имам јас огледало, а имам и очи, па гледам, нема потреба друг да ми кажува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ама, одлуката што ќе сторам и како, ја одложив за подоцна, откако ќе подразмислам малку.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Понекогаш се случува да се посомневам во неговата искреност и да помислам, разгледувајќи си ги нозете, дека и не ми се баш толку никакви туку, напротив, дека одлично ми стојат куси фустанчиња и костими за капење, но тамам во тоа ќе се уверам, ете ти го огледалото, сѐ ќе стори да ме разубеди.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Исто така, ми се случуваше многу често да ја измачувам и мајка ми со таа моја желба и мака, постојано надевајќи се дека еден ден ќе сфати што сè преживувам и ќе стори нешто да ми ја оствари желбата и да ме спаси од маката.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајка ми стрпливо ги слушаше моите жалопојки и секогаш нашите разговори завршуваа на ист начин.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Попладнето заседнавме по троседот и фотељите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Вели, таа ми била прекрасен дар што особено ме краси и ме прави различна од другите, а кога ќе почнам да се поплакувам и да кажувам колку сум очајна, а никако не горда и задоволна, таа сè ќе стори да ме разубеди, но попусто.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се сеќавам, еднаш, тоа одвратно огледало се запна да ми докаже дека ушите ми се клапушести, еднаш пак дека морам веднаш да искубам половина од влакненцата од веѓите, зошто такви какви што ми се ме прават да личам на був, а пак едно утро, ох, ужас!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)