За нив, за грабливиците, кога ќе пцојсаше некој скот, така речи приредуваа вистински гозби.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Се рече дека од таа прашина и вошките и гнидите ќе пцовисаат.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- Ти имаш пари, а јас отров. - Истури си го отровот во срцето на Џемал-ага... белки од тоа ќе пцовиса...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ете шо направи и нам и за себе ќе си а сторе негде липата, ја некој аероплани ќе го смачкаат негде. Море за леб ќе пцовиса, та остави друго!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јас сум здрав и жив, ти си заклан. Немаме ништо заедничко. Се оддалечуваме. Ти ќе пцовисаш, јас продолжувам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)