ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Но главното е ние сами да си го бараме чарето, оти на нас ќе пукаат агите со манѕерите.

Кој не може сам тука да најде, Организациата ќе ни испрати колку шо може да пренесе.

— Прво моата ќе пука, после вашите, — им рече како секогаш и се заплати зад карпата.

Расим чауш се напоруча, и сега како сношти, пржени кокошки, мазници, алви и тргна со аскерот за Полчишта.

По истрелот, кого снежните ридови го разнесоа како весел одзив на сите страни, беше доцна и за Змејко да помисли дека ќе пука уште еднаш.

Ќе пукаме само еднаш, и тоа е сега сѐ, што имаме, и сѐ што ни останува.

Ама митролесците молчат. Знаат кој се таму и што се прави таму. Зар и на другарите свои ќе пукаат.

„Ќе си го искрка оној Ѓеле од татко ми“, рече едното од двете деца на Марко Проказник: вдоецот со нова жена од ништо не се плаши, ископал тој од под прагот на својата куќа револвер со седум куршума, од војната му е, ќе пука доколку некој ќе крене рака на него.

Кога ќе почувствувам дека и последната капка крв ќе ја изгубам, ќе пукам. Да поживеам малку подолго од тебе и последен да те опцујам.“ Тоа се мои зборови.

„Ќе појдам и, вака слеп, ќе се судрувам со дрвја, со камења. ќе ме видат како се тетеравам кон нив и ќе пукаат во мене како во ѕвер.

Под црногорицата луѓето се раѓаат тврдоглави и умираат такви, И не им останува друго туку или да научат да живеат заедно, во пријателство, или пред време, пред тоа да го стори природата според свои тајни закони, да отидат по ѓаволите, не еден по еден според предвиден ред туку сите наеднаш, Со еден крик од кој ќе се уриваат карпи, ќе пукаат глечери и ќе се отвораат зараснати вулкански рани.

На нишан сме си. Ќе пукаш или да пукам?

XXVIII На положаите над селото и манастирот започна силно пукање; луѓето исплашени истрчуваа надвор и гледаа накај положаите да видат што се случува; најпосле дознаа дека војниците се веселат што ќе си заминат дома, што не дојде до војна; пиеја од чутурките ракија купена од селото и пукаа; се пукаше и од албанската страна, се веселеа и албанските војници што ќе си одат дома; изгледаше дека се натпреваруваа кој повеќе ќе пука или можеби така, со пукање се поздравуваа едни со други; излегуваа и едните и другите од рововите и земјаниците да се видат подобро, да си ги видат униформите, оружјето, да си ја видат радоста што куршумите не си ги вперуваат еден во друг, туку во воздух; се пукаше во бранови или зачестено.

„Германецот бара да престанете со пеењето. Ноќеска го убиле брат му кај бензиските складишта. Заканува, ќе пука.“

Затоа третиот во нејзините последни врели ноќи зачекори кон неа.

„Ќе пукаш ли?“ праша: гласот веќе не му беше ни мек ни длабок. „Можеш ли да убиеш?“ Таа стоеше безгласна.

И веќе не говореше тој туку студената цевка на пушката: „Ќе бројам до три. Ако не се разоружаш, ќе пукам. Еден...“

„Крени ги рацете или ќе пукаме!“ Полиција, секако. Но, колку е тоа ретко и скоро неверојатно.

Рекоа: „Војска не може да добиете“. А јас реков: „Добро, тогаш ќе пука полицијата“.

Но, ја отфрлив таа идеја мислејќи дека жената полошо ќе пука под дејство на хипноза”.

Слушате ли - и екраните вечерва ќе пукаат, зашто гавраните нотите ќе ги исклукаат.

Ако добро научите да работите со пушката, со автоматот, со митралезот, за што ќе учиме во наредните неколку дена, тогаш така вас нема да ве носат, туку тие ќе бидат носени во кои ќе пукате.

Бргу го сопреа два големи бункери, како големи бели очи на ридот, кои ми ја упатуваа последната закана: никогаш повеќе да не се враќам во родната земја зашто, во спротивно, ќе пукаат.

- Дедо сигурно ќе пукаше во неа со пиштол, - си велев, - и ќе беше ужасно возбудливо. Штета!

Како да им објаснам дека јас, и да не ги гледам по нив ќе пукам.

— Ако имаше војници, ќе пукаа во тебе, вели командирот.

Зар од Алма Ата ќе ја ослободуваме, вели, зар од Казахстан ќе пукаме?