ќе (чест.) - прсне (гл.)

Последните денови ги издржуваше со крајни напори. Мислеше дека секој момент ќе прсне.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Чирот е зрел за операција, ако не го направиме тоа, ќе прсне, ќе не изгнаси,“ говореше под долгите црни мустаќи како за себе, чекорејќи бавно во кабинетот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Мислеше дека и самиот ќе прсне како срел бол со својата смеа, тој, млад, и непоп, првпат тага. „Не твој“ , и рече со горчина, рапаво. „И не на Никола.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Но и таа знаеше: ако Иван се сретне со него, ќе прснат искри, ќе загризе гаменот во тврдото, младо месо Иваново, не ќе загризат еден во друг, потем и едниот и другиот ќе речат - да ја оставиме таа Јана и да појдеме по други врвици, а таа тогаш не ќе може ни без едниот ни без другиот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Светот настанал од влажен збор. (настанокот на светот според Догоните) во мигот на зачнувањето влажен е и воздухот и вагиналните ѕидови, температурата триесет и седум степени, умерено до значително облачно со услови за краткотраен дожд. никогаш не си земал часови пливање, но грбно ти оди добро. со секое проѕевање во матката по малку и голташ - протеини, јаглени хидрати, електролити и уреа. спокојно се нишкаш на тој воден кревет. како човечка рипка дремеш во мракот. потоа шок - со плач протестираш кога меурот ќе прсне и мокриот остров ќе се претвори во непрегледно копно.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Едо, здогледувајќи ѝ ги нозете над коишто високо се вишеа нејзините рамена, почувствува во себе некоја сила што чиниш сакаше да го фрли кон неа како ѓулето од топовската цевка кога ќе прсне капислата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И знам: во писмото лежи ампула од пренежно стакло - а) ќе прсне б) ќе ме удри в ноздри испасување на отров, в) ќе ме собори.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој вриеше; жилата на вратот му се наду и мислев дека ќе прсне крв.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А кога жиците ќе прснат, гласот на Паганини ќе молкне како скршен будилник. Не, како заклан петел.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе се зададат авионите и народот ќе прсне да бега низ шумата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе се погледнеме и ќе прснеме, се кинеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во зачекореноста пред очите му се спушташе една штипкава темница и од неа ќе прснеше по еден од оние сини кругови и ќе се засучеше за да изгине пак некаде скраја од погледот, зад него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ако е така, тогаш мојата сонувана одмазда да станам фантома и да праќам писма ќе прсне како клубурче од сапуница.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Не верував дека и тој е само убав и светол балон што неочекувано без бол ќе прсне пред тебе во ситни неупотребливи парчиња на збрчкана гума.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сеедно, оние двајца и да станале, без љубопитност за одамнешните судбини да го оставеле, тој ќе продолжел да преде со атрофираниот баритон за лично задоволство.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се сетила - по неколку месеци ќе прсне искра од чобански оган и ќе се присокрие во сув мов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но игуменијата знаела дека во тој миг земјата испушта влажни воздишки, дека се напрега да се разбуди.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Исповедал други, ќе се исповеда и себеси, ќе се ослободи од тежина што го јавала триесет и една година, значи од смртта на деведесетпеттодишниот Лозан Перуника, потоа ќе појде утре со пленетиот машингевер кон слава од која огнено ќе прснат легенди и идни спомени.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нејасно се радував: по неколку дни бело ќе прснат бадемовите пупки, над ретките потоци ќе се доселат синоглави птици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но мускулите ми се ослободуваа од грч, сонцето не беше на голема височина и не се криеше под јакуцка на магла.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сите ќе нè разболиш!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таа не можеше повеќе...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„ Пак ќе прсне...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И знам: во писмото лежи ампула од пренежно стакло - а) ќе прсне, б) ќе ме удри в ноздри испарување на отров, в) ќе ме собори.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На крајот со пиштење ќе прснеш да бегаш низ врата, надвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)