Сите реки ќе проплачат, сите планини ќе се навалат, и езера ќе пресушат...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Времиња, никој пат не ве напуштил, никој пат не ќе пресуши.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
На небесниот пат наеднаш ќе пресуши сребрениот шепот.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Те сакам онака едноставно, наивно, додека мислиш дека сѐ уште чекаш, да не забележиш дека те обожавам, во страв дека во таа љубовна река твојата љубов ќе пресуши, како што те сакав досега. Оддалеку.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Времиња никојпат не ве напуштил, никојпат не ќе пресуши нашиов вруток- Непокор.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)