Само така, како оаза што среде илјадалетна сува пустина се храни од своите сопствени сокови, ќе најдете сила во горчината на своите солзи и ќе опстанете со слава во Христа, а оние што посакале да ве поништат, ќе отстапат. Амин!“
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ќе отстапи ли, да не даде господ, од своите позитивни стремежи (така љубеше да се изразува), - и тој веќе не беше здрав.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Така фрли, и уште веднаш знаеше дека во своите раце држи една таква ужасна направа, пред која ќе отстапи сѐ.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)