ќе (чест.) - настине (гл.)

Ти кога ќе настинеш, јас ќе кивам за тебе, си велевме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не ќе настинуваат ниту пак ќе киваат.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
А Светлана, во секој случај, нервозна: „Ајде, Боре, оди во својата соба! Што си се залепил за стаклото, ќе настинеш!“
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ама зошто само на едно веленце лежи – ќе настине, си помислив.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Пишпирик и Барут- бег легнаа под својата кола со две тркала.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ќе црпите со лопатите за да не се накиснете оти сега е зима и студи, ќе настинете.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Зашто Мечето тогаш повеќе ќе настине и јас ќе ти го земам!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)