ќе (чест.) - мора (гл.)

Сега мислеше и на тоа дека и заради нив, а и заради него, ќе беше подобро да ги испратеше малку подалеку, барем уште малку да им разгазеше, да ги пуштеше сами на почетокот на вистински добро сѐ со вишни стебла обрастената угорница, што синојка толку бргу ја слегоа само затоа што се стуруваа по неа, а сега ќе мораат да ја искачуваат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
СТЕВО: Господине Клаус, јас ќе морам да одам (Пауза) Морам да одам. (Пауза.) Господине Клаус. (Пауза.) Пуштете ме да си одам, господине Клаус. (Пауза.) Пуштете ме, господине Клаус. (Пауза.) Пуштете ме да си одам, господине Клаус. (Клаус го пушта.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Не, не, ќе мора малку и бос да оди. Тоа е економично.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На почетокот на тие неугледни скали кои портокаловото осветлување нежно ги простираше угоре, кон ликот на Мари-Клод во својот стан, опкружена со својот мебел, гола и заспана, ја бакнав во косата, ѝ ги погалив рацете; таа не ја побара мојата уста, постепено се одвојуваше и од грб видов како се качува низ уште едни од безбројните скалила што најпосле сите ги одведуваат а јас не можам да ги следам; дома се вратив пеш, без пајаците, празен и испран за ново исчекување; сега тие не ми можат ништо, играта уште еднаш ќе почне како толку пати порано но само за Мари-Клод, во понеделник - симнување кај станицата Курон наутро, излегување на Макс-Дормоа среде ноќта, во вторник влегување на Криме, во среда на Филип Огист, прецизно правило на играта: петнаесет станици од кои четири се спојуваат со други врски, а тогаш, на првата од тие четири, знаејќи дека ми претстои линијата Севр-Монтреј како што на другата ќе морам да ја земам врската Клиши-Порт Дофин, секој итинерер е одбран без посебна причина бидејќи никакви причини и немаше, Мари-Клод можеби ќе се качи блиску до својата куќа, кај Данфер-Рошро или на Корвизар, можеби токму ќе преседи на Пастер за да продолжи кон Фалгиер - мондријановско дрво со исушени гранки, случајноста на црвеното, плавото, белото, точкастото искушение; четврток, петок, сабота.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Мојот познајник, Самоников - мислам дека се насмевнав (за малку и Катерина да ја прашам дали забележала некои промени на моето лице) - мојот познајник Самоников да беше случајно фараон или некоја слична фаца веројатно ќе мораа и неговите љубовници и метреси да го придружуваат на ова негово големо патување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Абе со тупаницата ќе изгледаме револуционерно ама ќе мора да ги соблечеме скупите капути.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Некој сепак ќе мора да влезе во одајата источна и да види што, всушност, пишува таму“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Преданоста потсетуваше на приказните на зен-учителите, за кои не верував дека ќе морам некогаш дизајнерски да ги применувам.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
- Сега ќе мораме и Огнена да ја носиме на раце - вели тој додека ја ослободуваме приклештената нога.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На едно такво воведување во машката геј-култура ќе морале веќе да биле подложени не само лицето кое го напишало известувањено што си го најдов во шкафчено туку и оние што, како мене, си ги отвораа шкафчињата и го читаа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Знаеш дека е добро тоа што не ќе морам да го менувам презимето...“ „Знаеш дека ништо повеќе не сакам!“ скоро со восклик во душата рече Едо.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Многу ме задолживте, господине Живковиќ, ќе морам да побарам начин да ви се заблагодарам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Сепак ќе морам да појдам...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Какви врвни луѓе ме бараа да ме усреќат, а јас најдов човек што јас ќе морам да го усреќам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Нели, токму така еднаш бев рекол.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чекале неговиот стопан Никифор Ганевски со нож да го избави од маките. Премалувале од глад.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И веднаш сфатив дека тоа е единствениот простор низ кој ќе морам да го изведам на слобода моето стадо.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
-Чекај, полека. Ти си во право, но јас ќе морам уште многу да зборувам за тоа – рече старецот, притискајќи му ги рамениците, со своите суви раце, обраснати со долги нокти, буткајќи го кон тревата. –Седни, отпушти се.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Вистински ново е тоа дека ќе мораме да ја прифатиме убавината како единствен мерлив критериум за стварноста. „Уметноста е подобра од стварноста“.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тој ќе мора да ѝ испраќа пари!
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Порано тука се учеше на српски. Ако останевте во Војводина сигурно ќе учеше на српски или, не дај боже, да не побегнела мајка ти наваму туку да останела во другата Македонија што е под Грција, ќе мораше на грчки!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Немаше никаква информација за Томаица. Не го сретнуваше ни брат ѝ Тодор, а и да го сретнеше, се плашеше да праша за неа, што се случува со неа, како е, дали сепак ќе мора да се мажи за конзулот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Сега Клара беше посветена на идејата да ги освести жените дека самите ќе мораат да се изборат за она што им припаѓа: сама изработуваше плакати на кои пишуваше дека образованието на девојчињата не треба да биде подготовка за улога на домаќинка туку да биде образование кое ќе им овозможи самостојност, и ги лепеше на фасадите на училиштата; бараше сопругите да имаат право да побараат развод; организираше групи кои бараа жените да имаат право на глас, а политичките партии ја пријавуваа во полиција.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И ќе мораат да си наоѓаат начини како да ја разберат, да ја примат и да се постават кон хетеросексуалната култура кои ќе го изразуваат или ќе го вјадруваат отсуството на нивна субјективна сообразност со нејзините протоколи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ќе мора да почне повторно од почеток.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Колега, повредата е санирана. - Ја прекина ортопедот размислата на Виктор - Но, пациентот ќе мора да користи помагало за движење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе мора тој сега тешко да го расчистува патот до стварното, без помошта на претходното насетување.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ние сме симуланти, ние сме симулакруми (не во класичната смисла на “привиди”), конкавни огледала озрачени од општественото, зрачење без светлосен извор, власт без корен, без дис­танца, и во тој тактички свет на симулакруми ќе мораме да се бориме - без надеж (надежта е слаба вредност), но исполнети со пркос и занес.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кога ќе ги посадам јагодите, ќе треба вода што ќе морам да ја влечам дури од едно кладенче близу до реката.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И знам дека кора ќе се вратиме дома, јагликите ќе зафатат место во најубавата вазна, а јас ќе морам заедно со Билјана да размислувам за приказната на старецот и да одговорам на стотици прашања што Билјана секако ќе ми ги постави.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
За да се ослободиш од него, ќе мораш да најдеш адамово дрвце и да гризеш во него како што тоа го правела змијата кога останала сама по протерувањето на Адам и Ева од рајот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Поголтна и продолжи: - Утре повторно ќе мораме да се разделиме: поголемиот дел од нас ќе треба да замине и да ја продолжи борбата на друг дел ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Претрчај до вратата на магазинот. Оној таму ќе мора да го убиеш.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Ако вие не ја отстраните змијата, тогаш Даниел ќе мора да го стори тоа.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И кога во еден период Татко конечно согледа дека ќе мора да ја одложи за други времиња работата врз својот проект на животот, пишувањето на книгата Историјата на Балканот Балканот низ падовите на империите, реши да изврши нова значајна реформа во својата библиотека, да го промени распоредот на читањето на книгите, во потрага по нови идеи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не мислев дека летото ќе заврши, дека ќе мораме да се вратиме, дека не ќе стигнеме да се објасниме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Не очекував дека потоа ќе морам да се борам уште петнаесетина минути со неа во обидот да се одбранам од второ парче чоколадна торта.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но, вие заради својата бруталност и повредите што сте ѝ ги нанеле, ќе морате да појдете со нас за да дадете изјава.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Не лутете се, - рече таа, - некое време ќе останете без приказните за заспивање, зашто ќе морам да го пишувам романот, а потоа ќе го правам секогаш откако ќе си легнете. Време за губење немам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ќе дојде ден кога, само што ќе стигнеме на врвот, ќе мораме веднаш да слегуваме.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Му закажав војна на инаетот од инает сакав да го згазам и закажав војна на омразата зошто и неа ужасно ја мразам Му закажав војна на гневот го прогонував и кон него се гневев му закажав војна и на гревот за малку и него ќе го средев Му закажав војна на стравот и сакав од страв да го стресам му закажав војна на егото и него да го обесчестам Му закажав војна на лукавиот и лукаво сакав да го сотрам ѕверот се разбуди во мене да го уништам и него ќе морам Си закажав војна со себе безпоштедна со премногу мртви си закажав војна без крај војна со страдања и жртви
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Но тогаш тој, гробарот, ќе мораше да се пријави како технолошки вишок, и да си ја погребе сопствената идина.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Тој рече, „Добро. Ќе мораме да те ставиме во самица.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Веројатно ќе морам да одам на два три дена во Скопје.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе мораме да се прибереме во внатрешноста да видиме што ќе стане.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Бабо, - се сетив, - тато ми објасни дека ќе мораме да собереме голем број дозволи за градење и работа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Но ќе мораме да се избориме за нов живот, зошто утре не чека ново утро, вистински пријатели и можеби ново среќно заљубување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Особено е битно да не се лепите до апаратот зашто вратата, ако не ви е Бетменска, не ќе можете да ја отворите, а кога ќе го откриете тоа, позади вас ќе има веќе две аута што чекаат ред, па ќе мора и тие да се враќаат во „рикверц“, додека вие маневрирате вешто, напред-назад.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Обиди се, драги мој, да го сакаш оној што со години ќе мораш секојдневно да го среќаваш, да разговараш со него и да се дружиш.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ако не дојде ќе морам сам да возам!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Веднаш – го вклучи таксиметарот и појде по првата уличка десно: Извинете,но ќе морам да заобиколам...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Набргу ќе морам да запрам“, си помисли.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
КИРО: Му кажав која цена ќе мора да ја плати. Око за око, брат за брат, сирење за пари.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Тој фатил в раце едно парче коса, ја врти меѓу прстите и вели: барем не ќе морам под капа да ја кријам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Па овде и да сакаш да те убијат, ќе мораш да си ја платиш услугата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нам општествените премрежиња на самото наше постоење ни налагаат да играме улога што подразбира лажирање на сопствениот субјективитет. ‌Тие општествени услови имаат голема објаснителна моќ за појавите што ги проучувавме тука.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Колата морам да ја извлечам од свињарникот; и доколку случајно нема коњи, ќе мора свињи да ја влечат мојата кола.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
По две недели ќе биде Свето Благовештение; дотогаш во ливаѓето и оградите ќе стаса зелјето па за да зготват жените за празникот Риба на зелје под вршник, тие, мажите, ќе мораат да отидат на Црна и во Блатото за да изнафатат риби.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Уживам кога ми се врти во главата“ рече таа и веднаш додаде дека изгледа оти ќе мора да седне.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Дека во понуда од петмина мажи кои професионално снимаат свадби секогаш ја избираат младата жена да им ја заврши работата, не затоа што ѝ веруваат повеќе на способностите туку затоа што таа ги прима дома кај себе, вари добро кафе, ги подготвува за сите изненадувања што ги чекаат на свадбата и ги подучува како отприлика тече целата „дешавка“ на тој ден, заедно со сите обичаи, што, сакале или не, ќе мораат да ги одживеат и преживеат дента.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се разбира, за да стори вакво нешто ќе морала да побара согласност и лично од него.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ќе мора да се смислат и пооригинални комбинации, си мислеше, затоа што и луѓето веќе почнаа да чуваат необични миленици.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Струјата станува бесплатна. Ќе морам што побрзо да го патентирам.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Откако ќе здивнеме по овие патила, ќе мораме да се прибереме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога ќе се појавите на прагот на куќата на некој англиски благородник мошне веројатно е дека слугата ќе ви каже, Почитуваната Госпоѓа се извинува, таа не е дома и ќе морате да чекате да добиете една убава картичка Г-дин и Г-ѓа John Miller дома во Сабота, 5-ти Ноември од 16 часот - не сте повикани лично - кажано ви е дека г-дин и г-ѓа Милер ќе бидат дома и дека ќе очекуваат (можеби со задоволство) да ве видат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Навистина ново е тоа што ќе мораме, од сега па натаму, да ја сметаме убавината за единствен прифатлив критериум на вистината.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Нели? - се засмеа по кој знае кој пат Дуда и го мувна својот Џорџ со левицата во испакнатото меше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но, додека ја затворам чантата и мавтам да ми ја донесат бундата, а сето семејство се збрало, таткото, подмириснувајќи ја чашата рум што ја држи в рака, а мајката најверојатно разочарана – па што, всушност, очекуваат овие луѓе од мене? – сета облеана во солзи си ги гризе усните, а сестрата мавта со шамичето натопено со многу крв, јас сум некако подготвен, под извесни околности, да признаам дека младичот, можеби, е сепак болен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ќе морам на ден или два да отидам во Качарево.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Значи самата ќе мора да го надополнува писмото а и да најде охрабрување за бабата Петра, не ќе може туку така да ѝ каже дека го преселиле на тумбата кај гробиштата да им биде стражар.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Не е ли тој само резидуа на анималната сексуалност, којашто некои луѓе секогаш ќе мораат да ја потиснуваат, како на пример во монаштвото, или којашто напротив, ќе мора да се толерира заради опуштање?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кој се ослободил од мегаломанската фантазија дека судбината на Хрватска е нешто единствено на светот, нешто што ни е сфатливо само нам Хрватите во екстаза од сопственото национално чувство и што белосветските игноранти никогаш ни приближно нема да можат да го разберат, тој знае дека порано или подоцна на местото на овој самиот-себеси-направен аутизам ќе мора да настапи рационалното комуницирање со светот.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Мил си ми. Никогаш не ќе се разделиме. - Ќе мораме, Додо.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
КЛАУС: Само ќе морам претходно да земам цвеќиња за вашите домашни.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Двата случаи покажуваат како премисивната игра се оттргнува од контрола и се претвора во насилство.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Младичот беше задоволен и често повторуваше дека ова ќе мора да им успее, му објаснуваше дека ги притиснале в ќорсокак луѓето од монополот, го извеле тоа многу добро, а за она му рече дека тој ќе мора да си однесе и нешто дома, таа пролет; тој веќе беше почнал да се подготвува за одење в село.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И ти ќе мораш да се засолниш некаде со тоа мое зрно во тебе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Од купот весници, тој извлече еден и ми ја подаде вашата приказна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сега ќе мора да живее од компири, качамаци, јаболка, но тоа не го загрижуваше многу, важно е храна има не за една недела, не за две, туку за повеќе месеци.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Општествените дејства на машката геј-култура, конкретно на нејзините иницијациски практики, ќе морале да надоместуваат за таинствените, елитистички одлики на оперската форма кои, во спротивно, ќе ја ограничеле способноста за нејзино доживување само во кругот на културно софистицираните.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Мојот бакшиш од Ѓурѓовден на Ѓурѓовден - ми го пропушта Кадрија спремниот одговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога ќе ги снема, а ќе ги снема, зашто ќе мораат да си отидат, тогаш сѐ ќе биде по старо.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Некаков страв ме исполнуваше, помислувајќи на маќеата што изгледа секако ќе мораме да ја примиме ние со Ели, штом татко ми се решил на тоа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Добро е што вечерва не ќе морам да му се правдам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Знаев дека ќе мораме да се искачуваме преку сите височини што ѝ го запречуваат погледот на Билјана.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
- Така и треба! Инаку, ако ги здогледаше, ќе мораше да им оставаш и бакшиш - му велам јас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Да, ќе мораме - се согласи таа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Бргу потоа ѝ рече: „Кога ќе се земеме, не ќе мораш да го менуваш презимето“, рече Едо скоро поткаснувајќи си го јазикот поради смелоста што си ја дозволи.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Геј-субјективитетот секогаш ќе се обликува од исконската потреба на геј-субјектите да ја настрануваат хетеронормативната култура. ‌Тоа нема да се смени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Или дека водата „Пелистерка“ од 250 гр. за прскање на постелата е, за да ви тргне и малку е скапа, дека од Израел ја носиш, или уште од подалеку, ама гарантира дека од мртов коњ ќе го направи „пастув“ и дека ќе мораш полиција да викаш за да го симнат од тебе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Мораме да започнеме со тоа што ќе го признаеме, па дури и ќе го прифатиме сопственото насилство, наместо со него слепо да се уништуваме, а тогаш ќе мораме да сфатиме дека сме исто толку длабоко исплашени да живееме и да љубиме, колку и да умреме.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Нема. Но тоа се оние исти кои и мене ... Но, ќе морам да дознам...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Колковите навистина ѝ се движеа како клатно на ѕиден часовник, дури ми се пристори дека нешто ми кажуваат тие движења и тој звучен ефект од нишањево не беше ништо друго туку објаснување за нејзината голема дарба: (тоа Катерина ми го рече откако стори неколку чекори), а малку подоцна додаде дека умеела да го изведе она кое Јана; за да посака да го изведе ќе морала најпрвин да го смисли а потоа долго да вежба и тоа само за да постигне нешто што сепак ќе личи на обична имитација.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со други зборови, членарината за користење на мојана сала беше скапа, но не беше толку скапа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Пелагија не беше преокупирана со нереален сон дека некогаш и таа може да има таков стан, знаеше дека во нив ќе дојдат бегалци кои навреме се откажале дека се од онаа Македонија што е зад Кајмакчалан па таа заедно со нејзината Пеличка и Мурџо ќе мораат да го напуштат подрумчето оти и тоа припаѓа на некој од овие станови што се завршуваат и со нејзината мака.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тој со тивок, но авторитетен глас се надоврза: Ние, мој Камилски, ќе мораме, сепак, сакале или не, првин да ги почитуваме резултатите на лингвистичката наука во третирањето на турцизмите во различните балкански јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таа најискрено сметала дека ќе морам најпрвин во себе да ги надраснам чувствата кон Катерина а потоа сè ќе било поинаку и полесно.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се обидов да ја отворам вратата. Но таа беше заклучана и ги издржа сите мои обиди, но џамлакот само од еден удар ми се свлече до нозете.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И знам дека кора ќе се вратиме дома, јагликите ќе зафатат место во најубавата вазна, а јас ќе морам заедно со Билјана да размислувам за приказната на старецот и да одговорам на стотици прашања што Билјана секако ќе ми ги постави.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Честопати мајка ти ми велеше: „Дојдоа, синко, лоши времиња”'. Значи ќе мораат и да одминат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Но, додека не најдете работа, ќе морате да го дадете детето на нега и издржување кај татко му... Детето не може да страда...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И така пред ,небескиот трибунал ќе морам да си се бранам сам, како што тоа го чинев кога пишував на земјата на двата јазика на мојот живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И силата/страдањето и гламурозноста/абјектноста би можеле да се сведат на поедноставна формула, на општа равенка, на основна структура дефинирана со бинарноста моќ и ранливост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога втасува Даскалов Огнена седи на една од карпите покрај патот и се обидува со јаготките на прстите да напипа што се има случено со коската под дебелите меса.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе мора да кажам каков подарок си донела.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но бидејќи идејата за изненадување е помалку налик на другите неформални - а сепак многу полезни - идеи како што се вистината, убавината, шармот, доброто и злото, за да можеме да ја скицираме науката за изненадувањето ќе мораме првин, така да се каже, да го формализираме неформалното: а овој процес на формализација води непосредно до разгледување на карактеристиките на научниот пристап кон изучување на изненадувањето, животот, вселената или што и да било друго. превод и подготовка: Драган Јакимовски извор: John L. Casti, Compexification - Abacus, 1994. 102 okno.mk ЏИМ ВУДРИНГ логика на сонот okno.mk 103 104 okno.mk Даглас Волк СОНОВИДНА ЛОГИКА Џим Вудринг (чиј што еден колор-стрип беше објавен во Темплум-списанието, Лифт, се сеќавате?) е модерен надреалист кој совршено владее со логиката на сонот во рамките на неговите впечатливи предели на стравот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Се извинувам, ме гази времето, ќе морам да одам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Мислеше дека тогаш ќе мора пак да успее да го стори она, што се бараше од него, и тоа беше сѐ, што можеше да знае.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ти душо, ќе мораш да научиш како се читаат нашите легенд.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
РЕВШИН: Па што, ќе морате да правите збрка.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Пред да ми се случи тоа, толку се чувствував дека сум умна, а каква грешка доживотна направив.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Имајќи ме мене, тој зајде и така се најде во противречност и сега, како што вели и самиот во една своја песна, ќе мора да ја повторува лекцијата на животот, ако воопшто има веќе време и ако воопшто има веќе пред кого, да ја раскаже таа лекција и одново да го положи испитот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
-Не ми кажа кое ти е другарчево, - ми се сврте пак мене и јас знаев дека ќе морам да ѝ објаснам, оти таа е толку многу љубопитна што не би поднела да не го дознае тоа што ја интересира. Ѝ дадов знак со раката да дојде в кујна, за да не зборува гласно пред Чавка и таа се загледа во мене со големо внимание.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сопственото душевно здравје ќе мораме да го разориме многу пред воопшто да биде можно да дојде до термонуклеарна војна.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Не си веќе мала, ако сакаш да бидеш голема ќе мораш да се однесуваш како да си голема, - рече Мони со носот во воздух.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќе морам сама, предизвикот е голем. И ветив на мајка ми!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Вода, се констатира уште еднаш, ќе мора да се влече не од падините на Сината Планина, од дарванскиот крај, што беше далеку позгодно, доколку овие води не беа узурпирани, туку од западната Билга Планина. Јас реков: Влечете, сечете, уривајте!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Ако сакате, можеме некогаш заедно да отидеме на фудбалски натпревар, но ќе морате гласно да навивате за „Вардар“, инаку ништо не правиме.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Јан Лудвик го исмеваше нашиот свет и тврдеше дека тоа е лажен свет, дека е илузија; ние моравме да се браниме себеси, да го одбраниме светот во кој живеевме, оти немавме друг свет, свој свет, како што имаше тој; ако го изгубевме светот на Партијата, ние ќе останевме сами со себе, и ќе моравме да погледнеме во празнотијата на сопствените души.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Затоа, ако го погледнеме Холивуд денес, Џон Форд (John Ford), Хауард Хокс (Howard Hawks) и Алфред Хичкок изгледаат како единствени наследници на Грифитовата тајна, и, како да не бидеме меланхолични кога по завршувањето на нивните кариери, ќе мораме да зборуваме за „загубените тајни”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
СОЊА: Во право си. (Пауза.) Ќе мораш да се селиш од овој стан. Му го изнајмив на Халил Хабиб. Плати две години однапред во девизи.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Во таа смисла, еден евидентно анахрон концепт за тродимензионален простор кој е тнр. „база“ на медиумот „архитектура“ веќе не може да опстане во своите три димензии туку ги користи придобивките (кадрирање, суспенз, нарација...) на тнр. дводимензионален простор на филмот, на пример (кој, парадоксално, „со една димензија помалку“ - иако и таа се освојува со Виртуелната Реалност - се здоби со повеќе „реалистичко ткиво“, со повеќе „видливост“, да речеме, од множеството тродимензионалност што нѐ опкружува!), или, уште порадикално, архитектурата ќе мора да се соочи и со тнр. мултидимензионален концепт за простор на Хокинг (кора од портокал, како пример!), кој станува парадигма за „просторна ориентација“ на крајот на веков. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 11
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Стрејт-културата секогаш ќе ни биде првата култура, а она што ќе го правиме со неа секогаш ќе воспоставува некој образец за понатамошните, настрани односи кон стандардните културни облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Стариот чичко доктор рече дека ќе мора да остане в постела, ако сака побрзо да оздрави.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Никогаш нема да го спомнат паѓањето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не помогнаа ни „Sina sek“, ни „Bactrim“, па сега ќе морам да се лекувам со „народни“ лекови.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Таксистот беше фер. Им рече дека со оглед на тоа дека гардата им е зад петици, ќе мора да ги слезе што е можно побрзо.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
„Но, еден ден ќе мора да научиме да бидеме среќни!“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Градот, откако слушаше, гледаше, вкусуваше, чувствуваше, измери, и одмери, сега ќе мора да ја изврши конечната задача.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А кога моите родители умреа и дознав дека сум бил посвоен, јас тргнав во една друга потрага.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас реков, “Правете што морате, но јас сакам да бидам таму под моето сопствено име.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ќе мораме да ги известиме сите од бандата, вечерва имаме закажана тепачка на Чешмиче.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Завршија часовите за вас. Ќе морам да ве напуштам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Како ќе мораше да се смени мојов приказ на машката геј-култура да се однесуваше на некој друг лик?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Секако, - рече. - И без било кој да советува, еднаш ќе мора и таа работа да се заврши.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И моето срце беше немирно заради помислата дека, ако сакам мојот живот да го наречам живот, ќе морам да го напуштам домот на родителите, и да ја барам, а не знаев дали ќе ја најдам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Донесе одлука: " Ќе ме имаш, но прво ќе мораш да паднеш на колена".
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Од овој одговор на татко ми не разбрав ништо повеќе и ми беше јасно дека ќе морам утре да го дочекам повторното доаѓање на тетка Рајна и неа да ја распрашам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Да беше чиста и неизвалкана како до пред ораницата таа не ќе можеше да донесе таква одлука, ќе мораше да ја јави вистината, ама сега е поинаку со неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во моментите кога се меша со притоките на ирационалноста, заблудата, кога ветрот ни фрла прашина во очите, настанува поматување и колку и да се прашуваме и да бараме оправдувања и да го потиснуваме бесот кој тлее во нашите срца, ќе мора да се соочиме со сопствените одлуки и чувства.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Пајо, реков. И кога ќе се раздвоите, пак ќе бидете пријатели.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Жалам но ќе морам да им го објаснам сето ова на другарите ако ме викнат на разговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не ќе мораме да мислиме на него секогаш кога Јупитер или Сатурн или Марс ќе го осветлат вечерното небо Беше тоа нешто друго.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Најпосле Партијата можеби ќе објави дека два и два се пет и ти ќе мора да веруваш во тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Чаушите го прегледаа грозјето, особено под него, и рекоа дека ќе мораат да го прашаат санџак-бегот дали ќе ги прими.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Таму немаше да сретне никого и пред никого не ќе мораше да наведне глава.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Станкоските и сите други кои живеат во Дупка, ако не сакаат да заобиколуваат толку многу, ќе мораат да си разгазат нов пат - овдека, над училишниот и општинскиот ѕид и накосо по падините на цел Станкоски Рид.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Знаев дека ќе морам да живеам, но, без тебе се чувствувам како половина човек.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
- Проклетство, рекол некој. - И камењава и двоколката ќе мораме да ги оставиме на пат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Знаеше дека нема да помине многу време додека неговата присутност еднаш да мора да го гребне по сознанието она ѕвере, а тогаш тоа ќе мора да се подаде од под својата карпа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Вистина е, за да ја сфатите алузијата, треба да имате многу повластено потекло или да сте растеле во италијанско или во уметничко домаќинство, каде што сте слушале опера или сте оделе на опера – или треба да сте поминале низ воведување во машка геј-култура која, иако можеби си се претставува како аристократија на вкусот и иако можеби си се идентификува со некаква општествена елита, со луѓе што одат на опера, сепак, во смисла на своите припадници не е баш ограничена на припадници на повисоките класи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не само за тие мигови кога тетка Перса сочувствуваше со нејзината судбина, со нивната судбина, туку токму поради нејзината добрина Пелагија знаеше дека ќе мора да се отвори пред тетка Перса, ќе мора уште еднаш да го преживува она што го има преживеано.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Обликувањето на машкиот геј-субјективитет во едно изворишно искуство на неавтентичност на многумина геј-мажи им дефинира што е тоа да се биде геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Со светот во нив ќе мораме да го закопаме! помисли Пелагија.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ќе мора да употреби повеќе дрвена граѓа отколку што беше предвидено во спецификацијата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Уморен-неуморен, ќе морам до таа Струмица.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Само во неговата свест, која во секој случај ќе мора набргу да биде уништена.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Уште утре ќе купиме куче и потоа нема да имаме потреба од преговарање дали сакаме да шетаме во паркот, секогаш ќе мора да шетаме, ќе мора него да го шетаме, шетањето ќе стане нужност. (Кога не му паѓа на памет да шетаме дете - ќе шетаме куче).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Во спротивно ќе мораме насилно да ве приведеме.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа пак, ах, ќе морам еднаш со неа поподробно да ве запознаам, - таа имаше свој метод на казнување, совршено подруг од оној на татенцето, но по суровост беа мошне блиски.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Колку повеќе им ги отворате устите, толку повеќе ќе морате да ставите во нив. Значи, очекувате да си отидат, се огласи тој, Дамче.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сега е жетва и ќе морам да завршам некои работи околу откупот на житото, - се сети Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Затоа ние ќе мораме да водиме сметка за тој факт за нашата борба да ја усогласиме со интересите со сите тие народности.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Мајките го споредуваа со Бога, ние со Сталина, се разбира скришум, мислејќи дека по неговото исчезнување од сликите со Тито, ќе мораме да си имаме друг Сталин.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Нека тоа го доведеме до крајност: ако себе си се признаеме како функција од сите други луѓе а сите други како функции од нас тогаш „одговорноста“ ќе мора да ја заземе местоположбата што сега ја зазема „индивидуалната слобода“.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
И веќе си мислев како еден ден ќе мораме да се искачиме и на високиот рид.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
А бидејќи такво нешто не се случило Рајна и понатаму продолжила да ја посетува својата симпатија Генералот во неговиот дуќан за сода вода и да ги игра и пред него сите оние игри со кои ги збудалуваше мажите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби сето тоа и натаму ќе продолжеше, или ќе морав, впрочем како што и решив, да измислувам и да се преправам дека и јас сум во некого „зацапана”, но во некого кого и тие го познаваат, ама се случи нешто што сосема ме растрои.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ќе мора да одиме на лице место и да напраиме еден третман.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Добив писмо. Драга Бреза, голема, мала моја, Размислувам на почетокот од моево писмо дали да ти се извинувам за големото доцнење.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога ќе завршиме со тоа, луѓето како тебе ќе мораат одново да го учат целиот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Само, кога ќе сакаш да легнеш покрај мене ќе мораш убаво да се измиеш“, рекла Босилка и ги затворила очите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И, не дека нема да нѐ биде, зашто сме поднаучиле и ние по нешто под јорган сиве овие години живот, ама борделот ќе мора да се вика „Кај баба“, за да нема забуна при влезот во бордо обоениот хол, во кој гостите ќе ги дочекува хостеса во црвен фустан со длабоко деколте и, со насмевка, распеана ќе ги разнесува по собите... или, уште подобро, со фотогалерија што ќе оди на видеобим ќе ги нуди нашите вработени и пријавени работнички со бенефициран стаж.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Зато ќе морам да најдам начин и причина да се извлечам од дома во то време.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
На оваа област ѝ се давало предност, а не на Приштина, бидејќи, според британските сознанија: а) “Областа меѓу Тетово, Прилеп, Дебар и Битола е предоминантно српска и населението е пријателски настроено. б) Од Пореч групата можела да се спушти“во долината на реката Вардар под заштита на пријатели“, спуштањето на територијата на Приштина било различно поради тоа што членовите на мисијата ќе морале да патуваат “приближно околу 180 км преку непријателска територија со несигурно население“ в) Се сметало дека Порече би бил “подобра база за операции против рудникот Алатини“. 57
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Си одиме, му велам на Васила и зачекорувам по патчето спрема шумата над која, на долни крај, како порта низ која се влегува и се излегува од шумата, се извишува полупрстенот останат од куполата на Латинска Црква.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ќе видиш. Само ќе мораш да ми помогнеш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Со дијамантот не ќе мора да работи веќе, а ќе може и да му ги отплати своите долгови на ортакот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
А ти ќе мораш да живееш и понатаму, да јадеш, спиеш, па и да се смееш, ама него ќе го нема".
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Сѐ уште ќе мора да постојат и индустриски направи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Или пак еднаш оние луѓе отстрана ќе мораат да го откријат сето тоа со нив; што доаѓаат да видат како е во нашава Задруга.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Братучедите се свртеа кон војниците, ги погледнаа и сфатија дека ќе мораат да продолжат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Од сега ќе мораме со тоа да живееме, иако тоа не сакаме да го закупиме.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Да сфати дека долго ќе мора да гледа на овие ридови кои треба да им станат кошмар и на јаве и на сон.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Но, колку помалку пишував на нејзиниот, мајчиниот јазик, таа с повеќе се оддалечуваше од моите соништа!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кој е машкиот геј-повик во исказот Ritorna vincitor!?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Зарем пак!“ „Бартон? Бартон те вика. Ќе мораш напладне да отидеш во градот за да го поставиш телетронот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Отсега ќе ви се зголемат давачките, ќе морате да плаќате даноци за сѐ што подигнавте. Сами сте си виновни.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Исто така, во овој миг го имаме и нужното растојание за да поставиме низа други прашања.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значи јас ќе морам да ставам во неа апарат што ќе го претставува мојот вкус за избор на деловите. ñДали идејата ќе ти се допаѓа и тогаш, кога Брајан Ино сурогатите, ќе почнат да ги прават твоите најдобри дела?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
КУРТА: Не си ми прв! Знаеш од кога ве барам, наоѓам, требам!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Продолжи првин со одење, во кое имаше и демнеење на мигот, во кој таа и би се вратила, а кога човекот немаше со што да фрли, таа зеде пак да се шиба огромна и блиска, каква што беше, за да можеш да ги здогледаш и црните српови од ноктите на нејзините шепи, за да можеше да го видиш секое превиткување на тупата болка во нејзините скокови, за да можеш да ги видиш и нејзините крвави непца, за сето време испуштајќи некакво подмолно завивање, полно со една ужасна, здржана, придушена бол, а Змејко, кој уште на првиот нејзин чекор знаеше дека ќе мора да отстапи, сега, кога она завивање нараснуваше во некакво ужасно стенкање кај она ѕвере, готово да расчешне сѐ, што ќе му се најде на патот, го сети дивиот ветер како го подига угоре и како го урива во провалијата под неговите петици и расплакан и сосема совладан тој отстапи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Добро е што не ме притисна малку повеќе па ќе морав и сонот да ѝ го кажувам во кој ја видов Пелагија а таа мене не ме виде, не само што ќе се прашуваше себе си гласно како можело да ти влезе во сонот и да не те види, туку и во неа ќе го наголемеше сомнежот околу тоа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Морам прво тоа да ти го кажам.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таа ќе го држи бебето крстено Понекогаш или Лебед или Врба и кога возот ќе пролета покрај нив ќе мораат да се фрлат на челичните носачи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Сега, кога твојата сенка е умна, - му реков на Карамба-Барамба, - јас ќе морам да се вратам.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
- Е па сакаше да бидеш писател нели? Повели, еве, ги испраќам до тебе најцрните човечки судбини, ќе мора отсега, па натаму, да ги сослушуваш, колку и да не ти се допаѓа тоа што ќе го чуеш ... а ќе чуеш секакви приказни, за болести, за кои не си знаел досега, за надежи засекогаш загубени, за сакатења, сквернавења на човечки судбини, какви не си имал прилика да видиш, а си бил убеден дека знаеш дури и за редовните посетители пред прагот на инферното, за сите пороци што ги измислил светот, откако постои...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Но оној кој направи да те засакам ќе морам да го казнам.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Не, не ми го рече тоа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Среќко: Значи и на готвачката ќе морам да ѝ дадам отказ.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ништо,... Сеедно, по една годинка ќе мораме да бегаме од овој град, сакале или не.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Остануваат уште многу такви столбови, незнајни и значајни, мисли на четирите турски кули и на нивните господари, со кои ако не тој и неговите врсници, децата ќе мораат да се потфатат еднаш, зашто се туѓинци и поробувачи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сигурно ќе мораше да поминам подолг пат со куферот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ќе мора да попричекаат. - А што празнуваш денес? - го прашувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Па, ќе морам да се зближам со кучката“, си мислеше додека наближуваше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Не ја беше видел, а сѐ уште јасно го гледаше нејзиниот лик и по тоа знаеше дека ќе му стане судбина, дека што и да направи, каде и да бега, со неа ќе мора да се сретне и да го стори тоа што му е пишано.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Еднаш, кога-тогаш тие ќе мораат да се досетат за да му ги проверат откорен сите работи и сето тоа да го истераат на чистина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Од ова може да се извлече логичен заклучок дека сега синдикатот на ниво на работодавач за да стекне статус на правно лице, освен уписот во Централниот регистер на РМ, претходно ќе мора да биде впишан и во регистарот на синдикати кој се води во МТСП, што претставува дополнителна отежителна околност при нивното конституирање.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Наместо: од работа - дома, ќе биде: од работа - дома - па на шетање. (Таа сигурно мисли дека животот ќе ни се претвори во пеколни маки поради тоа што секојдневно би морале да го шетаме детето, па и суптилно ми напоменува дека сака да биде машко, рече - ќе мораме него да го шетаме).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ќе дојдеш заедно со нас во паркот, да ни покажеш каде тоа се случило.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тој ги остава четките од двете страни на сандакот, ја вади од фиочето кутијата со разредена течност и дури тогаш ме погледнува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Отсега натаму тој ќе мора не само да мисли исправно; ќе мора и да чувствува исправно и да сонува исправно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Градоначалникот од внатрешниот џеб на своето палто извади уште еден лист и му го предаде на воениот заповедник.  „*Ете ги вашите Евреи*”, прокоментира во тој момент Хрисостом.   „Што е ова”, рече Лит откако погледна во хартијата „Тука стојат само вашите две имиња.  „*Доколку одлучите да ги депортирате Евреите од Закинтос, ќе морате да ме депортирате и мене со нив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кој би знаел, тогаш, колку смрти на ден секој, ко разгневувач, ќе мора да мине...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Сите читатели на плакатчето ќе морале веќе да биле запознаени, несомнено еден по еден, со одредени аспекти на великата опера, ним веќе морало да им биле објаснети значењата на одделни зборови и ќе морале да биле воведени во еден посебен универзум на чувствување поврзан со еден особен начин на кој ја живееле својата хомосексуалност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кажете им на родителите дека ќе мораат да го платат искршеното стакло. и другпат, отворете ги очите четири, да не ви се случи да видите духови, или убијци таму каде што ги нема, - се насмеа таа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ја носеа в затвор и ја обвинуваа дека дејствува не против општеството, туку против човештвото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога Дино и мајка му завршија со ручекот се извинив и отидов во тоалет за тивко да повратам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Долу, во градот, слегувавме на смени, и тоа само за празници.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ќе мора прво да го испровоцира Томо да ѝ открие некоја од неговите авантури.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Пермисивноста која ги пречекорува цивилизациските конвенции повеќе го злоупотребува либерализмот отколку што го спроведува, бидејќи во една точка тој ќе мора да се заштити со драстични мерки.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Толку за темната страна. Добра вест е дека кибернетичките медиуми не можат да бидат контролирани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Беше оставен, еднаш за секогаш, сиот оној далечен јазел на безизлезноста; беа изболедувани во сета нивна полнота сите болки, беа преживеани до последната граница на врзувањето сите беспаќа, а сега беше останато само таа отпуштеност, која што можела да му биде и крајот, но која за него ќе мораше да биде нешто друго, со сево ова лелекање и одминување меѓу голите зимни дрвја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Затоа, ако сакате да го запознаете Зоки Поки, првин ќе ви препорачаме да ги прочитате приказниве за него, а ако и покрај тоа сакате да го сретнете, ќе мора да појдете од она што сте го дознале за него, и да го барате. Каде ќе го најдете?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Година, година и пол се појавуваше на нивните трибини и зборуваше за нужните промени што општеството мора да ги направи, така што за почеток ќе мора да се одржат фер избори и генералот Стојан да замине од власта.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Но, ако се вратам по фластерите, ќе морам да се соочам со презирот на своите познаници. 86.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Бебето ќе ѝ падне од рацете во реката и струјата ќе го преземе како Мојсеј.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но, уште веднаш, штом бичкијата се закопа во трупецот, а тој се поттргна малку настрана за да здивне, онака скапнат, со две врени клопчиња умора под своите мишки, погледот му запре на прозорецот и уште веднаш знаеше дека сега, само уште кусо време, ќе мора да дојде и крајот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја чув како вели со тивок глас: „Ќе мораме да се обидеме, секако.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Уште сум далеку од станот, брзам, а потоа почнувам панично да трчам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ќе мора да се навикнете да живеете без резултати и без надеж.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тогаш му реков: „Е, во таков случај веројатно оној поставен со рубли генералски шинел ќе мораш ти да го носиш. Но без постава.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знаев дека ќе мораме да се искачуваме преку сите височини што ѝ го запречуваат погледот на Билјана.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
АНА: Ако продолжите, ќе морам да Ве замолам да го напуштите купето.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
- Ќе мораме да му соопштиме на татета, - свика Калчо. - Да, и тоа веднаш.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Што ќе кажеш?“ „Ќе викам, слушајте, слушајте, овој подарок е од...“ ќе мора да го кажам твоето име.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Единствената цена што ќе мораше да ја плати е тоа што ќе стане доживотен папучар, то ест да се потчини на женските принципи и да го прифати матријахатот као домашно васпитање, но јеби га мора и нешто да се жртвуе и истрпи за бракот да опстане.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ако и ние, борците, ќе мораме да работиме, тогаш кој ќе оди на митинзите?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
БОРИС: Ќе морам со хипноза. СОЊА: Каква хипноза? БОРИС: Имав цимер, хипнотизер. Ме подучуваше СОЊА: Поарно нешто посигурно.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Проблемот е во тоа што утре сум претпладне на училиште и што ќе морам да се вратам пред да влезат во мојата соба и да ме разбудат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мислеше дека и тука, во оваа бела пустина, еднаш ќе мора да дојде денот, кога ќе престане тој врнеж.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Си ги врзуваме рацете. неговото име, како преведувач на сиџилите, ќе мораме да го задржиме во сите томови.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Кога веќе заклучив дека ќе морам, сепак, да чекам до утре за да го откријам неговото значење, ми падна на ум прекрасна идеја.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Можам да се носам со било која ситуација. Можам да излезам на крај.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
НОРА: Изборот е ова: Или ќе се решам сè да направам сама или ќе морам сè да направам сама.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Било зајдисонце, а помеѓу тој миг, а тоа е шест навечер и пет наутро, ќе мора да мине преку еден океан и еден континент.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Оооoooопс, ми се испушти! Сега ќе морам да направам мали исправки во текстот. A толку добро звучеше!
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Само, овде ќе мора како предлошка да биде некој женски сон, па ќе искористиме еден што го сонувала мојата полусестра.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Знаеше дека ќе мора да му одговори. Дека еднаш ќе мора да го стори тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја објаснува двојноста на геј-свеста, ја објаснува таа хиперсензитивност за вештачката природа на семиотичките системи – хиперсензитивност што толку видливо се изразува во кампот и која ја создава онаа особена артилерија од херменевтички техники што геј-мажите ги еволуирале за да ја разобличуваат лукавштината на општественото значење и за да ги извртуваат нејзините кодови и означители на иронични, софистицирани, пркосни, суштински театрални начини. 475 И затоа е благотворна за создавање на геј-културните облици и стилови со кои се запознавме. ‌Сѐ додека настрани деца се раѓаат во хетеросексуални семејства и во општество што е нормативно, поимски хетеросексуално и сѐ додека се и понатаму отуѓени од хетеронормативните општествени облици, ќе мораат самите да си осмислуваат сопствен нестандарден однос кон хетеросексуалната култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Последнава забелешка, со сите откачени асоцијации што таа ги содржеше, ја придодадов бидејќи забележав како приоѓа Јана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Ја? А зошто? - Па, заборавате така. Човекот се сврте, со цигарчето што се чадеше.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
149 Сепак, за уставната тужба да не остане само декларативна заложба, уште пред таа да се воведе ќе мора да се извршат одредени промени пред сѐ во внатрешно-организациониот начин на функционирање на Уставниот суд, односно зголемување на ресурсите и капацитетите поради зголемената активност која неминовно ќе настане, па затоа можеби од аспект на ефикасноста во заштитата на правата и слободите на граѓаните би било подобро сегашниот состав на Судот, во иднина, да биде проширен.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ми се отна смеа од градите. Ми стана смешно бидејќи си реков дека ќе мора да погледне зад штиците зашто мене таква ми е прикаската.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Што ме гледате така глупаво. Не читате весници, господине, весници, а ако сакате да останете кај мене во служба ќе морате да бидете подобро информирани.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ќе мора да зарони во најнечистото од нечистотијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Кутриот, кутриот, - шепотам, - ќе мора да искаже сѐ.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Навистина ќе го сториш тоа? - го погледнав изненаден, дури и исплашен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Госпоѓо, ќе мора да дојдете во Бечеј за процедуралните работи околу наследството. Ве очекуваме за една недела.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Јали ти сам ќе мораш да побегнеш во Бугарија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А дури и да немаме инстинктивно сознание за тоа што им значела Џоан Крафорд на геј-мажите од претходните ери, барем ја имаме привилегијата да можеме да се извадиме од гравитациското поле на нејзината силна привлечност и да размислиме за природата на таа нејзина привлечност на релативно незасегнат и непристрастен начин – спокојно, љубопитно и од редица можни стојалишта – што значи дека ни е полесно да коваме критички метајазик на кој ќе зборуваме за тоа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Платоновиот опис на земската, а не на небеската Афродита, сосема му одговара на Penthousе магазинот.  Но, зарем лагите меѓу половите не се неминовни поради љубомората и конфликтите меѓу интересите?  Додека Ерусалим не го изградиме во пријатната и зелена земја Англија, ќе мораме да живееме во синагогата на Сатана.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сета се тресам! Лексилиум ќе морам да се напијам поради вас, скотови едни! – и влезе внатре, треснувајќи ја толку силно вратата што мислев дека не само стаклото туку и ѕидовите од куќата ќе се искршат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се мачеше да го сметне од себе сето време додека продолжуваше да се мие со снегот пред вратата; се мачеше да го истрие од своето лице неговиот млак допир додека притискаше со белата грутка по слепоочниците и по густо обраснатата брада, а кога не успеа, во него остана знаењето дека вчерашниот ден мораше да ги остави по себе сите свои трагови и дека тој ќе мора нив уште долго да ги носи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Германците беа стаписани.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Но, најпрво ќе морате да ми ветите дека цврсто ќе верувате во сè што ќе ви речам.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
„Сврдле вика дека не ќе морам да се капам“, рече Минк. „Уф, ама ајде, навистина?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Знам дека по некое време ќе почне да ми ги гори и ќе морам да ги тргнам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ако себе си се признаеме како функција од сите други луѓе а сите други како функции од нас тогаш „одговорноста“ ќе мора да ја заземе местоположбата што сега ја зазема „индивидуалната слобода“.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во секој од овие три случаи ќе мораш да објаснуваш од каде ти е.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И веќе си мислев како еден ден ќе мораме да се искачиме и на високиот рид.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Штом таа денес не се бори. Утре таа ќе мора да работи...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А некни, оставајќи го празниот ковчег засекогаш отворен, издивна насолзено: - Отсега, деца, само компири ќе јадеме. Но ќе мораме да внимаваме .. Малку се ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Нејзиното долго отсуство како да му ги отвори очите, па реши дека единствен начин да дојде до тоа што навистина го сака е решителноста и храброста.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Половината од вас врескате и плачете. Ако продолжите, ќе морам да ви забранам. . .
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Малечок, сега ќе мораш да ги затвориш очите, - тоа беше наредба.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И секогаш, кога ќе мораше да се поздрави со тоа старче, Змејко секогаш долго потоа го носеше во прстите впечатокот како да се поздравил со мртовец.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Почекај малку, порасни, знаеш ли кога прв пат во животот сум ја минал границата? Кога сум бил студент.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нас на субјективитет нѐ тера барањето да бидеме неавтентични.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ако продолжите, ќе морам да ви забранам да излегувате на одмор...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Неизмерна е радоста, сите сме способни за нови силни чувства, човекот е борец, витез и наследник на животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но ќе мораме да внимаваме... малку се. - И ху, прекрасно!
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
- Ќе морам, низ наметот - несигурно и со страв во гласот рече десетарот и почна со раце да го исфрлува снегот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќе ти се уфрли некој во мерењето, ќе те избуни, ќе мораш од почеток.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Само еден пример: ќе мораме категоријата „субјект-објект“ да ја замениме со категоријата „интерсубјективитет“.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Господине, се јавуваме од Градска болница. Жал ни е што ќе мора да Ве известиме... Вашата цимерка... мртва е... несреќа... несреќен случај... наполитанка... се засркнала... се задавила... примете сочувство...
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ова се 25.000 динари за вас. Жал ми е но ќе морате итно да ја напуштите куќава.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ќе се напалам ко трудна жена, а после ќе морам да го вознемирувам доктор Џуџу.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Не можеш да ме убиеш. Прво ќе мораш да ме најдеш!“ „Ќе те најдам!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Кога ќе мораше со родителите да појде на задушница или на некој закоп - гледаше што побргу да излезе од гробиштата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тој ја наведна главата и рече: „Знаеш што, Лудвик; мислам дека ќе мораш да се покориш на волјата на мнозинството.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ем ќе ме чува по цел ден, ем не ќе мора да ја плаќаш“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Единствено тетин ми продолжи да гледа во телевизирот како никој ништо да не рекол.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ту, анасана, цела раја се крена за една црква, а да беше за џамија корбачот ќе мораше да игра!“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Членовите на мојана тогашна вежбалница не може, сѐ на сѐ, да се опишат како крајно култивиран свет – како луѓе од кои нужно би се очекувало да ги знаат уметностите воопшто, а поконкретно класичната музика, а камоли да ги знаат изворно на италијански сите либрета на Вердиевите опери.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сепак ќе морам да се вратам еден ден, си мислев, се заколнав во душата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сега веќе ништо не знам да кажам повеќе за оваа метафора зашто ова е сонување, но кога ќе се разбудам, ќе морам на овој сон да се сетам и, ако се сетам, ќе успеам метафората да ја опишам од што ќе произлезат и објаснението и значењето.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А пронајдов и влакно во кафето. Тоа е непростиво.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тогаш не ќе мораш да ги правиш сите овие операции а притоа да си го тормозиш и градниот кош– ја советуваше Џорџ – нема да мораш дури и да го придржуваш ременот!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во „овој филм“ Дуња-Ѓузел имаше коса долга до половината, очи сини како оние на Снеже, и несмевка како на наставничката Трпана, заради којашто таа мене многу ми се допаѓа, а понекогаш си мислам дека кога ќе пораснам, неизоставно ќе морам да се оженам за жена што ќе личи на неа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
А ако не остане ништо, ќе мораме да смислиме нешто подобро!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Смрдиш - Смрдиш, - ѝ рече Ирена на Ема едно попладне кога се враќаа од училиште.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
„Само толку. До колку ти го откријам она другото што доаѓа по ова, ќе морам да ги уништам соништата!“
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Кога патема помисли дека можеби ќе мора да се раздели од својот питачки стап, кој го носи осумнаесет години, од манастирската торба во која ја носеше иконата од свети Илија закитена со босилкова китка, — сети болка и тага на душата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сите ќе мораат да знаат дека сум ТУКА, на таа тераса, невклопена со стилот на она на кое е прикачена, а сепак висечка, тешка и ладна под допирот на металот кој го стискав грчевито, затоа што ми беше страв од височина од која секогаш може да се падне, но не може погоре да се искачува.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Истиот миг ние двајцата се смиривме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оној веќаваше, оној плачеше, поземајќи ги парите од Башмајсторот, оној дури и му баци рака на Башмајсторот, беше една голема, корава рака, испукана од делкање камен и од варта, сите мислеа дека не можеше да се стори ништо, ни една трошка, поинаку; сите тогаш мислеа дека е сега готово, дека по ова на оној ќе мора да му дојде умот, а Башмајсторот ја тргна својата голема рака, помолче, помолче, а после рече: „Чуј, сине.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ако не сакаш мачки, ќе мораш да се навикнеш.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Немој да ми кажеш дека ќе морам пеш до долу! горко промрморе во себе.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Ќе дојде некогаш и тој ден кога ќе морам да ја слушнам својата желба!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но, ќе мора да се случи и наредниот, завршен настан, со кој сите разговори и целото мое размислување ќе станат беспредметни во однос на црните луѓе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И ќе мораш да го заколиш. Не можеш да се разбереш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ние ќе мораме, како што веќе ти реков, клучните битки да ги извојуваме во нас самите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бев свесен дека за толку голема и неизвесна работа како што е копањето бунар, треба да се има трпение и мудрост и дека јас ќе морам да се усогласам со тоа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За жал, презафатен сум, и затоа текстов ќе морам да го прекинам.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Краста: Штом ќе видам печена мисирка ми се одземаат нозете и веднаш се губам. (Околу вратот врзува бела крпа со негови иницијали) Напросто не можам да се сопрам.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Добро е – си мислев – што татко ми не е тука, оти ако се вклучи во разговорот, пак ќе морам да слушам: „Јас на твои години сум бил пресреќен до Охрид да појдам, а не за странство и за свет да мислам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Женава си е чист сурогат! рече, мислејќи веројатно на Јана, додека со нескриено самозадоволство си го потчукнуваше заобленото бедро со розовата дланка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не можеше да се скамени, да стане сурово молчење во себе, зашто ако сакаше да го убие својот бог ќе мораше да го стрела своето небо, тоа црно пространство под татарски голото теме, ќе мораше да го уништи разумот, сеќавањето, а оддалеку, од едно време оставено зад грбот, му се клештеа призраци - Оче Симеоне, не откажувај се од себе или удави се во буре со ракија и стани заборав.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Мили ми се нештата, особено ако знам дека кога-тогаш ќе мора да ги напуштам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
За да можеше таа алузија на Аида да им значи нешто на своите читатели, во тој свој општествен контекст, многумина припадници на локалната геј-заедница ќе морале да се имале здобиено со значителна претходна културна наобразба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, мора да се почитува функцијата на секое време да се обиде работите да ги види чисто и да ги изрази на најдобар начин, без мисионерски намери.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Стојна тој ден изгледа сакаше малку да си поигра со него и одбиваше да му се покори сè до оној момент додека и нему не му се причини дека ќе мора да си ја проголта како сув краешник желбата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Новите фрагилни демократии во источна Европа веројатно ќе мораат да поминат низ оваа фаза на маркетиншки телевизиски избори манипулирани од “спин-докторите” (стручњаци за правење имиџ, заб. на прев.) и нечесните реклами.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А, ако не биде, тогаш сигурно ќе морам уште малку да почекам.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тоа Германците го имаат измислено за да ни земаат повеќе пари (Петрович сакаше да ги боцне Германците во секој згоден случај); а што се однесува до шинелот, изгледа, ќе мора да си направите нов.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Парите ќе ги најдам, во прашање е само време, а тоа што останува е да смислам на кој начин ќе ги шармирам спонзорите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сета смисла на Gelassenheit можеби е нешто повеќе одошто повлекување пред нештата со кои ќе мораме да се соочиме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Ќе морам да ги отрујам! - рече Бојан. - Да ги отруеш? Како? - праша Денко. - Лесно. Со лопен. - Лопен! Што е тоа?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Знам, камењата се остри, а јас ќе морам да, газам боса. Па што.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Како што не знам ни каде е канарецот Сократ.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)