ќе (чест.) - легне (гл.)

— Краста, стрико, краста господ да ви даде и орлови нокти да се чешате и во гробот кај шо ќе легнете!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја прашува дали ќе легне со првиот Шумар што би се обидел да ја ослободи.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Мислеше дека зракот ќе се умори од играње и ќе легне во тревата.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
МИТРЕ: (и се тупнува). Ќе легнеме, де! (Се рашетува со долги чекори нервен и во длабоки мисли).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Како сум уморен од патот, сега кога ќе легнам и веднаш ќе заспијам како заклан. (Излегува десно).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Од покривот на нашата куќа, на кој се префрлував од балконот, можев да ја видам целата улица, а кога ќе легнев на него останував скриен и за ѓаволот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ќе ги нас`скаше едни спроти други, а таа ќе се измиголеше и ќе се вртеше во дворот, ќе легнеше во собата од куќата на стопанот и до стариот кревет, ќе заспиеше во длабок сон.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ќе легнеше на кревет и ќе читаше дела како „Битие и небитие“ и „Форми и вредности во модерната поезија“, одбивајќи ги со презир каубојските, порно и криминалните романи што неговите пријатели постојано му ги нудеа.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Навистина треварите стоеја зад него и го мереа навредено под очи...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Со манастиров гореле и калуѓерите. Божи унер.“ „Гореле, не догореле. Сега се мушкаат околу нас.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Но ти не можеш ... - Што не можам? - Не можеш веќе со жена. Си бил цапак, сега си козина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Се шумкаат, така е. Кога ќе заспиеш, ќе легнат врз тебе и ќе ти го затнат грчмакот со густа брада.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Да те пуштам да легнеш со свекор ми? - Пушти ме и ќе видиш со кого ќе легнам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред десет години Никола Влашки го женел синот и, кога ни по две години не дочекал внук или внучка, сеедно, ја прашал снаата машко ли е момчето и што се случува ноќе кога таа ќе легне со него, ја задева ли, и ги трие ли со дланки јаболката под кошула, легнува ли врз неа, а таа се срамела, бегала од свекорот, но тој и на нива и в куќа сѐ за исто ја прашувал, додека најпосле, еднаш, не му признала дека момчето е машко, повеќе машко отколку што мислела таа за момчињата кога била девојка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гордо отиде оставајќи ги да се надеваат дека сепак ќе легнам. Но не со тебе, не со тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Можам, можам, не грижи се. Кога ќе легнеш, ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го молев да не се покорува, да им се спротиви. Не ме послуша.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ако не излезеш или ако не ме пуштиш внатре, јас ќе ги разбудам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе легне, ќе се преправи болен. Можеби Глигор ќе го остави.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Секоја вечер тој ќе легне да спие, се моле да умре татко му, за да презеде тој.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Шо прави персијскиот цар? Му праќа тиниќиња од конзерви, клопотарки и му вика: „Со овие можиш да си играш по улицата“.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Персијскиот цар му прати на цар Александар, му вика: „Царје, ти честитам сега на теб, оти ти си цар на местото на татко ти и ти располагаш со твојот народ и затоа да станиш да дојдиш да те учам како да станиш цар“.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ми ја зедоа Неговата слика и беа уверени дека ќе се споулавам во осаменост, ќе легнам врз шините на накој колосек или ќе се обесам на својата врска.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе легнам и уште недозаспана слушам: Велико, Велико, излези мори во гумното, да си ја земеш вечерата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па некогаш ќе пие, ќе пие и ќе легне надолу во постелата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со нозете кон перницата, а со главата надолу ќе легне. Јон мој.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми ја зедоа Неговата слика и беа уверени дека ќе се споулавам во осамноста, ќе легнам врз шините на некој колосек или ќе се обесам на својата врска. понекогаш ме совладуваше криза - навистина зошто да не се затворам во некоја далечна плевна и да не се оградам со оган?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во осаменоста им се предаде на овдешните слатки ликери од кои наутро се верува дека главата ќе се распрсне на парчиња, потоа врз мантијата на очајникот ќе легне прав, невисокото чело и брадата, дури и големите пребели заби, ќе се заборават - новата власт.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Ќе вртат ноќе со колковите и ќе мелат се што ќе легне врз нив, тоа се сега жените.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Песната ја возбудуваше планетата. Од длабочината на рудникот се слушаше отчукување на големото срце на земјата.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Секогаш кога двете групи во јамата ќе легнеа премалени, некој од момчаците робови ќе запееше.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ако таа им речеше да лазат, тие без збор ќе легнеа наземи и ќе правеа така како што им беше заповедано.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во собата имаше само еден кревет и гласавме кој ќе легне на него и се разбира, шефот ни го препушти на мене и на Добрила.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Цвета, пак, штом ќе станеше од постела доаѓаше право кај мене, ќе легнеше до мене и ќе истераше уште еден сон.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ние со Добрила Прилепчанката бевме во една куќа во центарот и поставивме стража на капијата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Навечер кога ќе легнев тие слики од последните денови ми се појавуваа и не ми даваа мир.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
На брегот ја носеше маж ѝ Дукле со коњ и тоа ноќе за да не ја гледа никој кога ќе легне во вирот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Но таа ја гасеше светилката кога ќе легнеа во креветот: и заради светецот да не ги гледа и заради Илка - да не и ја гледа нејзината дрвена нога.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Затоа, кога ќе легне Богуле да спие, таа крај креветот му става корито со вода, и кога ќе стане, цапнува Богуле во него и се буди сиот исплашен.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Често кога ќе легнеа тие да спијат, тој одеше во кујната и рошкаше по долапите да најде нешто за јадење од она што им останало ним.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога ќе легнат на царскиот таин, јагниња ќе станат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
ТРОШЧЕЈКИН: Може-може. Еве овде ќе легнете.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Што заборавате, што заборавате дека моиве ластари ќе бидат ваши раце кога ќе легнете - со внуците да се здравувате А сте ме оставиле само среде оваа штура голотија на ридов за да не умре од немаштија и за да го дојам сонцето.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Долу нѐ чекаат ливадите Ќе легнеме и ќе починеме.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Кога ќе легнете крај мене вие ќе имате стрпливост да чуете сѐ што сте ѝ повериле на мојата невиност, А до тогај нека ве хранат дневниците од нашето продадено пријателство.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
И кога ќе легнеше да спие, и ноќницата што ја носеше под расото, ѝ беше исто така долга за да не ѝ се види белата кожа на телото, која веќе ѝ стана одбивна и ја гледаше со преѕир.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
-Ах! Добога, Клеманс! Ме слушаш ли! Крв му ебем! Ќе легнеш ли, да му се сневиди!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Спијат и ‘рчат таму доле...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Треба да се исправам... да се приберам како знам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Се разбира“, вели, „не можам да го ослободам од вина ни Ролана; нему секогаш му било сѐ едно со која ќе легне. Само доведи му жена.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Еве, и на оваа негова слабост сум спремна да помислам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тој ја напушти стражарницата и му се врати на езерото без кое не можеше: ги оптегнуваше мрежите на диреците крај куќата, ги чистеше од тревје и алги, шеташе со прстите по нив како по жици од харфа потпевнувајќи си; кога ќе му дојдеше дремката, легнуваше на песокта крај езерото, и додека тоа тивко, како некое жужаленче жужаше на песокта, тој тонеше во длабок сон; спиеше сѐ додека на зајдисонце не му затропаше добитокот што идеше од пасење и навраќаше да се напие вода; а кога ќе легнеше поднапиен, тогаш ни тапани не го будеа; стануваше кога некој од домашните ќе го растресеше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Дајте ми да си поткаснам, па откако ќе легнам и ќе отпочинам, тргнуваме кон преминот на проблемот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Газам распаран конец, премин од будност во несон или сон; не знам што е пострашно; Се сакам кога ми доаѓаш Постојано, развидрена моја Мајо; Има само една временска пукнатина кога навечер ќе легнам- спокоен, зашто тогаш и ти ме заобиколуваш.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Мајка ми велеше, Тој ќе мисли на некоја жена и кога ќе легне на смртна постела. Затоа таа му се враќала.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ќе легнам и ќе чекам пилишта да ми ги исколваат очиве.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ги здиплам убаво и ќе легнам на нив, ќе ги налегнам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вечерта ќе легнам и ќе го сонувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Напати ќе рипнам и целата ќе легнам, ќе ја потпрам вратата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А кај ќе легнам ист сон сонувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тета рече дека ќе легне да одмори, Љубе исто така, а јас останав да дежурам крај прозорецот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Порано секоја вечер, без исклучок, ми раскажуваше различни приказни, нејзини, измислени, а сега сè поретко, оти наместо нив имаме други интересни теми за разговор.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Го слушав Бак како одвреме- навреме „човечки воздивнува”и од што му бев лута, не сакав ни да го погледнам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Само што стана, праша за Саше: - Уште не е вратен?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Маратонец – вели за неа Љубе – кога ќе легне, дупка прави во креветот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ова заспивање не е вистинско, како што мајките ги заспиваат малите бебиња, туку е наш заеднички ритуал секоја вечер, кој изгледа вака: јас ќе легнам, мајка ми малку подоцна ќе влезе во собата, ќе седне на мојот кревет, а понекогаш, кога има повеќе време или кога е порасположена, и ќе прилегне, па ќе си разговараме нешто и таа ќе ме гали по грпчето, по косата и по рацете, а многу често и ќе ми раскажува приказна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)