Ништо друго не се мрда, а вратата се тресе: ќе изрипа од рамот, од касата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А кога, по малку, тој одеднаш ќе изрипа, ќе се крене на нозе, сите се развеселуваат, сите грмнуваат на глас: „Оживеа Лоте, оживеа...” го прегрнуваат, го бацуваат и одново почнуваат да пијат за новиот живот на Лоте.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)