„Ќе а гледам кога ќе иде одѕгора и никој нема да ме забележи", — си ја направи тој сметката сношти под покровчето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На третата вечер ќе идат наречниците да и одредат на „дуда" пат по кој ќе врви во својот живот. Пак стрина Маловица дојде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И оште: Ние се обврзјавме самоволно да ги подржаваме и поткрепјавме со слово, сос дело, сос помоштна рака и заплата речените ни Костадин Блаже Дамчев, претседателја на општината, Јосиф Оносим Акинов, учител ни, Хаџи Ташку, свештеник ни, за това и за сичко горереченото потврждавме като се потписавме сос своја рака.“
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Задолжителната и работа ет в три нешта. 1-во: да устроит црква, во која си сакаме да си слушаме молитвите и словото божие на јазикот ни като сичките ни брајќа Бугари по царштината. 2-ро: да устроит училиште в кое сакаме да ет мајчиниот ни јазик и право на него да се воспитуваат челадата ни наша, сетне на турцки и најсетне, ако имат време и на други. 3-то: затова и основјавме народната ни црковнообштествена општина, да се устроит, а која колку за управлението има да си устрои устав и правилник, кое нешто да бидит основа на дејствијата и, сообразно со приличните за то правителствени закони и да го претставјава народот пред секое званично место, за кое нешто ќе држит редовни преписи на дејствијата си по наша за това запечатена кондика, а решенијата и ќе идат приети од нас като општо.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ќе и учиш селаните да стапуваат во организациата, да си прибираат оружје, да и пазат луѓето шо ќе идат кај ниј, да не жалаат оти ќе дадат парче леб на такви луѓе и; шо е најглавно, да се спремаат за големиот ден кога ќе му се каже да се дигнат сете како еден во оружана борба.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Како да не! И не само еден. Ти аги тепај колку ти душа сака, но ќе гледаш да не биде лошо и за селаните каде ќе и тепаш агите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
До него ќе идат наредбите од горе и тој ќе си го бере гајлето за сѐ шо ќе се наредуа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Така е — потврди Толе и праша: Кого велите вие да го кладиме? Целиот куп се расшепоти.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Се договоривме, - почна да расправа Гоце - јас, Коце, Тасе... целото одделение, кога ќе идат Турчињата од турското училиште да им ставиме во торбите сланина.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Со 100 динара ќе идеш да изнакупиш блок чоколадо, кило банани, 2 сладоледа и ќе ти остане кусур.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
А некој ден ќе ти испратиме и една хајка, кога ќе идат на лов, да те нагледаат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Вечната клетва секогаш ќе те стигне Во секое време, низ животи многу Одлучи понизен да бидеш пред Свјатоме Богу И секогаш во предност пред другите ќе идеш Ќе бидеш признат, ќе бидеш свиден Ќе бидеш благословен и можеби некој иден Наш спасител, месија пратен Од народот свој по барање вратен Нови надежи да донесе во земјата ветена Неомеѓена, единствена, осветена! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
ЛУКОВ: (Ја запира пак со својот збор.) И... и ќе идете овде само кога ќе Ве повикам?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Нудите 300 марки да ви рмбам на црно? Во г’з да си ги ставите кога ќе идете на фитнес или на тенис. 12 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
- Кај било, вели Левтерија, кај ќе ме водиш, таму ќе идам. И на крај на светот, вели и го зема бокалот, се исправа, тргнува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)