ќе (чест.) - знае (гл.)

Како ќе знаеме дека имаме вредна историја?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Со тоа тое веднаш ќе знаат што сѐ знам јас, а како што е познато најчесто самото знаење на работи што не треба да ги знаеш е доволно да бидеш во опасност.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Откаде ќе знам, кога цел ден сум како в затвор во военото училиште.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Што ли носеше селанецот во кошницата - кој ќе знае?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Денеска е недела, кога затворениците се посетуваат.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Пред вратата, вооружени, стоеја двајца заптии56) и тројца финансиски агенти- колџии.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ти, Симон, вели, поарано купувај си купечка. Барем ќе знаеш, вели, дека еден отров пиеш, а вака - илјада отрови.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ако не бев овде, веројатно никогаш не ќе знаев дека Белгија, од која секоја година кај нас летуваат стотина илјади души, е могу развиена туристичка земја и дека од туристичкото стопанство има позитивно салдо.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Го познавате ли месје Киро Урдин? Тој е од Скопје! - запрашав, но во себе најмалку се надевав дека токму овој за него нешто ќе знае.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Да не бевме оделе на кино, се чини дека денес речиси ништо не ќе знаевме за модерниот граѓански свет и живот. Identity means not having to have a home. Awareness, for me, has something to do with not being at home. Awareness of anything. (Wim Wenders) 34 okno.mk ЖЕНИТЕ НЕ МОЛЧАТ Кој е похрабар, мажите или жените?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Изборот треба да се изврши внимателно, тој човек треба да биде таков што ќе знае да ја чува тајната и истовремено да може да му спомогне.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Му се чинеше дека од тоа произлегува голема опасност за неа, од која можеби не ќе знае да се зачува.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не е чудо еден ден да му стане таа животна другарка на еден од двајцава млади труженици на палетата, доколку тој ќе си ја затврди мислата дека во неа нашол суштество што ќе го разбира и што ќе знае вистински да го цени неговиот талент.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Само тој ќе знае дека сега внатре нешто му гори, му причинува често сладосни тревоги, но и го гони на луди помисли.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тогаш ќе знаев дека ги делите моите чувства.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Читателот ќе стигне преку себеси самиот и подобро ќе знае да ги проценува духовитата надареност и идеите на авторот“.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
- Што ли му значи ова? - го прашувам Митрета, но тој крева раменици и шепоти: - Ѓавол ќе знае! Задача ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Не знам... - Па сигурно, - се вмешува и кметот, - од кај ќе знае кога силно го треснале по глава!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Толку поарно што каурите не ќе знаат во кој правец се движи потерата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но Толевци останаа во племната до сонце огревање.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој треба да биде вешт стратег и одличен економист... конечно и коцкар кој ќе знае со добар блеф да ги запраши идиотските фактори на ова општество.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
„Сега можеби ќе знам, ќе сфатам зошто дедо ми си зборува сам! - си помисли.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Кој ли ќе знае колку сум лежел занесен?“ се прашуваше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Било ли, не било ли, кој ќе знае.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Таа секако ќе знаеше да го насети присуството на волците.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- А по колку учители имате в училиште? - прашуваше. - А кој ќе знае...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Па Турците ли, народот ли, кој ќе знае, ги обележале со камењава неговите чекори. Да не се заборави, разбираш?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Било тука пред илјада, или две илјади години, вашите татковци подобро ќе знаат, било значи гратче ли, село ли, дворец ли, кој ќе знае.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој ќе се врати, а јас ќе знам дека среќно си стигнал.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тоа се носи некаде, не знам каде, тоа управникот ќе знае.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Зашто и од таа длабока потсвест ќе знам дека на тој начин ќе се лизнам од трагедија во комедија, или подобро од драма во фарса.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А како и ќе знае кога во полето никој не ја празнува.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ако наиде, тој не ќе знае што е работата, ама Севда сама ќе му каже.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Знам и дека се исплашив дали од тоа што ме жегна во гадите или од грижа дали братучедот Герман ќе знае како да ја продолжи мојата прикаска - не знам, навистина не знам што се случуваше потоа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И веќе никогаш никој не ќе знае каде е средето на светот, папокот на светот, и што пишувало во кобната книга што толку несреќи ни донесе.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас не ги сфаќав неговите објаснувања.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А се случи токму во тие денови, кога се прашував зошто го нема, да слушнам дека убиле некого долу, во градот. Во некоја рација.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И сега мислам дека ако ми кажуваше каде заминува и со каква цел го прави тоа барем ќе знаев зошто не се врати.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- На мајките, и без да им го спомнуваш името ќе знаат да ти го прослават именденот - ми беше одговорил.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ми се причини дека ме воведува во некоја игра за која немав слушнато, а од која сепак, на крајот, ќе се појави некое чудно, можеби и непријатно изненадување.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Никој не му го знаел името на убиениот а тој одбил да открие кој е и од каде е.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не ќе знаеме што е слобода.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Кога ќе пораснат тие ќе знаат да изградат и голем мост преку реката па двата брега да станат еден.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Барем сега чу и ќе знае! Друго е кога ќе имаш абер од една работа, а друго е кога не ќе знаеш ништо.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ако ми треба, и самиот ќе знам дека е наопаку.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Татко ти не ќе се лути? - Не ќе знае.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А ако ја премачкам мачката со нешто црно, ќе знае ли Пенчо за тоа?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- А ангели? - Од каде ќе знам? Не сум ги видел никогаш.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А откога ќе го осознае, ќе научи, ќе знае како да го управува.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Да не ги видевме божем не ќе знаевме дека смртта влегла во селото. Тоа и онака умира.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Ми се чинеше дека кога татко ми ќе влезе во салата и ќе се сретне со учителката Вера, сите присутни ќе знаат дека тој, татко ми не е пречекан од учителката Вера како и сите други, туку некако поинаку...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Со куќата-во-себе и низ нејзините врати ќе излегуваш на сокаците на Ур и Урук, на Лагаш, Киш и Нипур, на ридовите на Вавилон и Нинива, ќе талкаш низ нив како низ длабините на клинестото писмо и ќе се враќаш повторно назад со песните за Гилгамеш во себе, и не ќе знаеш зошто токму тој со тебе и болката на Енкиду низ тебе, зошто токму твоето тело и твојата душа се одредени за да се исповедаат низ просторот кај што диши твојата сенка, на јазик кој ќе го разбираат сите, небаре самите шетале по долините и горите на писмото изрежано во калта.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тој ќе знае што сака да ни каже.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Челникот со лузна на лицето тајно го испратил Спиро Првославец во Кукулино: сите што ќе можат да ѝ појдат на дружината во пресрет.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Проказник не поднесуваше подбивање.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Некој белки ќе знае лек за чумава.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ако ми се случи нешто, ќе знаете кој ќе ве води.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Разбудете го.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Разбираш - ако го најдат Турците, не ќе знаат ни кој е ни што е.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Не пребрзувај. Можеби јас го испратив во Кукулино.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Јас сум му ја дал? Како можам јас да му ја дадам, од каде?“ „Ако си му ја дал, ќе знаеш од кого си ја ќердосал.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Оној што го соблекол кога го тепал ќе знае каква дупка затнал со неговата мантија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Господ те обележил, рекол отецот, Кузман или Дамјан, кој ќе знае, но не да бидеш свети Лука или свети Никола, туку луѓето да се чуваат од тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Реков, со неизбувлива лутина пошол да определи стражарски места Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ќе му ја запалиме облеката на оној зад карпине. Голиот човек нема вера.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во некаква мртовечки зелена светлина што му лежела од другата страна на очите гледал танконог белец со проѕирна кожа како удира со копита крај гол куп месо на својот господар, потоа со нечујни скокови доаѓа до јама на чии запалени гранки догорува облеката на неговиот јавач, ја крева муцката кон небото и пишти со детски глас; под гранките догорува мртовецот и никој не ќе знае кога ќе му ја најде черупката дека жилата на челото била сечена - нејасна вина, ништо повеќе, грч на душата што се јавнувал само ноќе; гори мртвиот Дмитар-Пејко, коњот ја издолжува уште повеќе танката шија, копнее по сребрената 'рж на небото или му се моли на некој коњски бог да му ги исцери раните од селанските секири и колови; на жилава гранка зад карпите под кои пред тоа била дружината се мавтаат на ветар скинати узди.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Не го гледам стопанов на куќава, ора?“ „Ора, сее - кој ќе знае“ се протегна Орлен Шумков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Домаќинот се фати за лице како да се плашеше да не се насмее.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Верувал дека игуменијата Минадора и некои од старците ќе знаат како да ја совладаат чумата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Џвака сланиничка и потпивнува вино, чепот му бил до уста.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Мечкојад во тие мигови чувствувал дека нешто однатре го присилува да се исповеда некому, да бара воздишка на разбирање и збор што ќе го утеши здрвен и со болка во петиците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Дајте му да се облече, рекол Доце Срменков.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Картите се душата на нашите собири, без нив, четворицата по несреќа собрани заедно, не ќе знаеја што да прават.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Стравувај ако не играш карти: нема ништо поглупо од млад човек, кој не знаејќи да игра карти е лишен од начинот поволно да ги загуби парите кај господинот или кај неговата љубовница...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Дар на подадена рака. Рака што ќе знае да дарува топлина и нежност.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кој ќе знае дека сето не е вистина?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И нема да правиме како што направивме тогаш, нема да го пренесуваме како што направивме тогаш, нема да го пренесуваме ваму, на срецело; таму, на лице место, секој сој ќе си прави своја копа, па на крајот сите ќе знаеме кој сој колку дал за општината и за училиштето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Така е најдобро си мислиш, вели Максим, властите ќе знаат кој го отепал и нема што да истезаваат други.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Што ли беше работата, некој празник, јубилеј или пак му честитаа роденден (Да нам живи, живи Мао) Кој ќе знае?
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Дали оти на крајот на осумдесетите веќе почнаа да се мешаат работите во бившата наша татковина или едноставно таква беше процедурата, кој ќе знае?
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
АЛАБИЛЕР - Господ знае; кој ќе знае
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
ДЕМЕК ОЛУР - значи бива, бидува
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
ВЕСОЈ ТУНУЗИ ПРЕВРЗАНИ - вид фесови, капи; туниски фес
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На оваа точка подоцна Август Рицман ќе крикне во воздух, подоцна ќе се лизне од жицата и ќе знае, иако нема да види, дека сета публика ќе го прифати неговиот крик, дека сиот циркус ќе стане само крик и ништо друго.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Барем ќе знам дека еднаш и јас сѐ сум му нарекла.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ми дојде да му се изнавикам, сѐ да му наблискам. Пијан е, ќе си речам, и утре не ќе знае што сум му рекла. Барем ќе знам дека еднаш и јас сѐ сум му нарекла.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Уља и Велика како врзуваат крај со крајот, Горица сега да ме види не ќе знае што род сме и сигурно ќе бега од мене, улав живот, ебати животот наш, да не се делевме заради мене може поарно ќе живееја, ама човек не треба во ништо да верува и најубаво му е на оној во ништо што не верува, во ништо што не се надева, барем него ништо не може да го изненади...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас и денеска не ќе знаев, ако не ми кажеше еднаш пијан.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па и тоа да бевме, пак ќе знаевме чиј сме, ќе си го знаевме стопанот, му велам, се дерам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И да не го познавав, ќе знаев дека Горан е жива досада си помисли.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тогаш ѝ реков, се сеќавам на ѕидот на гробиштата и како Мари-Клод се потпре на мене и како ме пушти да зборувам со лицето загубено во топлиот мов од својот капут, кој ќе знае дали мојот глас стигна до неа со сите негови зборови, дали беше можно ра разбере; сѐ ѝ раскажав, секоја поединечност на играта, таа не-веројатност потврдувана низ толку Паули (толку Офелии) загубени на излезот од некој ходник, пајаци после секој крај.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
До тој ден некако и може да се следи по нешто од животот на Рубина Фаин, а ние никогаш не ќе знаеме како изгледала таа тогаш во бегството од Стамбол, пред тоа или по тоа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Пцуј ме мене, аго ... Моите деца и без тебе ќе знаат утре, како сирачиња, што е зулум.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ве ослободува под папок од пајажина за паченце басма, поначесто или чат-пат, кој ќе знае.“ „не освтавате, потоа пцуете.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Турчинот, треперење под ветер дожд, како да очекувал глас, човечки и овоземен, брза да се претстави да каже кој е, како со тоа да ќе знае и каков е.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Само ти зборувај. Додека те слушам ќе знам дека си жив.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога навистина ќе навлезеш во суштината на релативноста на нештата, ќе знаеш што можеш да очекуваш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ми се чини светот ќе знае за него.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ако досега не си слушнал за мене, утре ќе знаеш повеќе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Марки и долари – имаш ли? - Ништо. Џебовите ми се дупнати.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Господ еден ќе знае колку лудите доаѓале до сината боја, но познато беше дека им дејствувала како многу полезен лек.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Се врати пред залез, и ѓавол ќе знае зоѓто, наеднаш се развесели од врелината во своите мускули.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Неочекувано ѝ ја раскопча блузата. „Сеедно“, зашуме. „На тој Иван можеби не ќе му треперат рацете како на хирургот Никола. Тој можеби и не ќе знае.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ако не умре, тој сам од себе ќе знае што е шиканирање.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тие ќе знаат штом ќе те погледнат.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Те носиме на бајачка. Можи таја ќе знај шо да прајме, како да ти помогниме“.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Ѓавол ќе знае”, рече Рунцелман, „овде не се баш чисти работите.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ќе знаат сега, ако не знаеле и порано, дека ја крши спогодбата што ја постигна со нив.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако е природно исправна личност, (Во Новоговорот „ добромислач“), тој во секоја околност ќе знае без да размислува, кое верување е исправно и какво чувство е пожелно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби некој некогаш ќе знае да ме прочита.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во тој миг судијката удри со дрвениот чекан на кружната гумена подлога што стоеше на масата, веднаш до бокалот со вода над кој беше распослана салфетка во розова боја.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Гледај”, му рече, „гледај и ќе знаеш„.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Султанот би бил против, ама зар султанот ќе знае?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дека си поблиску до Атиџе, затоа што си се потурчил и дека таа ќе знае зошто си го сторил тоа?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Само уште миг трпение и тој ќе знаеше каде стасал.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
12. КОЈ ДА ЖИВЕЕ НЕ УМЕЕЛ И ДА УМРЕ НЕ ЌЕ ЗНАЕ - а како и да знае осамен сред толку многу луѓе?
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
7. РАНИ КУЧЕ ДА ТЕ ЛАЕ - добро е, пак, што не те и каса, кој такво куче да израни знаел ќе знае и пред него да вјаса...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Од каде ќе знае каква сум?... Како изгледам?...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Издишна: - Ах, од каде ќе знам јас кутрата, кога сум ќора, кога не гледам...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
- Ако ни речат да бегаме, пусто ќе стане; не ќе знае власта што да ни заправи, кај да нѐ евакуира, кај да нѐ смести.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Да е тука Добра или Чана веќе ќе знаеше што ѝ е, ама таа оставена е самата на себе не оти нема до кого да појде, ене ја Танаскоица, а има и други жени.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Пелагија, таа златната, таа ќе знае како со него! и внимателно се оддели од снагичките на внучињата, ја седна својата снага.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Да може да му ги види очињана ќе знае дали тоа што го кажува го кажува од изворот на срцето или и сега како и цел живот си прави мајтап со неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Инаку не ќе знаеме кога е ден кога ноќ.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во визба, на првата или на другата плоча, господ ќе знае, таа да може неврат ќе фати само да не ги среќава очите на Добра и на Чана.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ќе знае ли да најде излез Низ буква самогласна Како крик што блескоти Во душата?
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Ако не добијам дотогаш пари, барем ќе знам, дека ја посакуваат мојата смрт.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Следната генерација ќе знае како да ги користи компјутерите и можеби тие потполно ќе ја отфрлат телевизијата, бидејќи ќе бидат страшно добри во деконструкцијата на ѓубрето што се емитува, ќе гледаат низ сета симплифицирана глупост на ТВ пораките.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А откаде јас ќе знам дали е блед или румен, штом - крагната ќе му биде крената и ќе носи црни очила. (Си оди.) ЉУБА: Глупава, примитивна баба.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
КОСТАДИН: Знам дека не е ред...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Кој друг ќе знае. (Вади да ја дарува, а другарките почнуваат обредна песна за свршувачка).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
СТРИКО КОЉО: Е, честито ти момче, ќерко. Нека е вечно и вековито.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Си имате песна Симка ќе знае дека си ти.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ако се бара здравје и напредок за овците, ќе се донесе или овца, или коза, некој стог сено за да се изранат 800те манастирски овци; ако се бара здравје за говедата, ќе се ариза ја само теле; крава или пак и двете заедно; да навали св.Димитрија потешко да се умножат поголема сурија) ако се бара услуга човек, тогаш со што ќе знае свети Димитрија оти тој и тој бара од него некаква заштита, ако не да ги гледа тука, пред него по една две години.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
9. Ѓаволот ќе знае зошто го помнам сонувачот Маркс Баш во пабот Spanniards Inn во Лондон Но кога веќе го спомнав пабот Редно е да ви кажам дека таму често навраќаа И поетот Џон Китс и писателот Чарлс Дикенс Обајцата беа големи љубители на сонувачки пасијанс Па си редеа ред сон ред јаве И уште ред смеа ред тага Отпосле за нив се дозна дека му припаѓале На редот на големите сонувачи
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
„Ех, само Севишниот ќе знае каква иднина ѝ се подготвува на Балканот на нашата Ервехе!“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Да не останеше Мајка во овој дом, да не му останеше верна на Татковиот аманет, ние, децата, не ќе знаевме за сите овие наши толку блиски луѓе кои доаѓаа небаре да посведочат дека се живи, дека сме и натаму заедно, големо распрснато семејство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Децата ќе знаат сами што ќе биде најдобро за нив! – прифати Татко. – Па затоа и мораме да им го раскажеме, нашето минато, да им биде полесно!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Да не речеше дека си танцувала со грофот Чано, јас нико­гаш не ќе знаев за тоа! – рече Татко малку посмирено.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ако дојдат в куќи да постават митралез, ти ќе знаеш што да им кажеш!“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе молчам и не ќе знам што да и кажам.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе знаев како изгледав кога најдов во синиот омот педесет илјади и писмо - „Верувам во твојата дискреција и благодарам за услугата, М.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тогаш ќе знае дека сиот негов живот бил само едно предавство, измама, лага.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Како згрчена дланка ќе го сокрие во себе. а тој ќе знае дека акордот е сонуваната болка. тој акорд треба да остане таму, под клуч, в самица. никогаш повеќе луѓето да не сонуваат ножови, никогаш повеќе да не го чујат чемерното крцкање на прстите, стиснато околу неиспеано грло.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Гледај, и ќе знаеш. Гледаше на место Марија пред него вриеја облаци, само облаци и ништо друго.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Никогаш никој не ќе знае дека еден капетан блажено почива овде.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Од каде ќе знам јас? Јас сум мал и тоа не ме интересира.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
– „Од кај ќе знаат овие луѓе, си рекол Силјан сам со себе, по мојот јазик, за да им речам добровечер“.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Ба, братко, колку за тоа така си е, му рекле друзите на стареата, нека е жив Силјан, многу итроштиње научил дури шетал по туѓи земји, да од тоа ќе знае и приказни што чул да ни каже и да нѐ чуди.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Френк ќе знае. Зарем не, Френк. Зарем не, Френк.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тој сигурно ќе знае.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Бев задишан но и лут на себеси.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ако бев слеп ќе знаев дека не си ти – ѝ реков – поинаку мирисаш од неа, но гледајќи те не знам што да речам - а потоа налутен и на себеси и на жената отрчав низ коридорот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Само оние што ќе се разбудат по премрежијава што ги живееме, само тие ќе знаат што токму сониле", заклучила таа видно растревожена.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
До утре наутро ќе знам што да сторам.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И кога ќе притиснеш едно копче... - А од каде ќе знам кое?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А, моментот кога ќе знам каде ќе се печати дискот, ќе знам кога и во колкав тираж ќе се појави на пазарот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сето тоа сè уште се спекулира. M Добро, да ја заборавиме црната сегашност и да се вратиме во уште поцрното минато.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но само тогаш кога ќе знае да ја гледа така за таа да посака да биде волшебна.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Вели: „Во војната што ќе се случи, ако до неа воопшто некогаш дојде, овојпат ќе знам да се поставам“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Кој ќе знае кој би ни бил крајот, ако не си простуваме еден на друг.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Така ќе знам дека вистински ме сакаш и ќе се омажам за тебе.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Доаѓањето на секоја Нова Година ја потиснува Старата Година, па следствено колку смени настапиле, човештвото ќе знае да го мери времето што истекува и она што доаѓа.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Едноставно, затоа што отсега секој ќе знае дека мајсторот на најмалата земја на светот, багодатната Дардаванија, покрај се друго, по истекот на 365 дена, со својата волшебна рака, вдахновеа со живот и убавина, на светот ќе му донесува по една незаменлива убавица, Нова Година.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Биди господар на игра своја, господар на свои чувства и дејанија, кој на крајот од патот во животот свој нема да се запраша дали господар бил, туку со сигурност ќе знае, дека не потпаднал под туѓи влијанија.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Ти ме лаеш ама не касаш. Зошто ако ме нема, не ќе знаеш што да правиш сам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Затоа што не ме боли газот за народните права, ниту народот ги заслужува, ниту може да ги има, ниту ако ги добие ќе знае што да прави со нив.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Да знаеше да зборува саѓата, ќе знаевме и ние. – Тој потсобра раменици, од чудење скрши веѓа и, воздивнувајќи, рече: - Лошо, многу лошо...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со солзи и со болка ти си обуен и облечен, ти, ти кучешки измету, така да знаеш... - Добро де, ќе знам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Да веруваме дека стигна до болницата. А таму лекарите ќе знаат што да прават... нашиот сосед, поп Васил, секогаш ни велеше дека Господ еднакво ги сака своите чеда.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Белки коа ќе дој слободата, со неа ќе дој и некој шо ќе знае да пее, некој поучен, шо ќе знае да види шо има во писулчето, а не само да бери...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Беше женет, му ја видов бурмата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој рече, „Добро. Ќе мораме да те ставиме во самица.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И ми вели, Колку ти се тенки рацете? Погледни колку ти се тенки зглобовите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас реков, „Во затвор полн со дрогераши, сите ќе знаат дека не се викам Кос. Одбивам.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не знам кој е тој, но ќе знам штом ќе го видам, и тој ќе личи на нешто, и нема да се курва.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас реков, “Правете што морате, но јас сакам да бидам таму под моето сопствено име.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Инаку, ќе го стрелам, и било кој маж кој би ме изневерувал. Како оној во пералната.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Татко ми беше на тридневен пат до Љубљана и јас одлучив да се посоветувам со мајка ми, надевајќи се дека таа ќе знае да ми помогне на некој начин, зашто веројатно од тие нејзини книги за воспитување на децата од предпубертетска и пубертеска возраст, сетики нешто научила.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- И не ме прашувај само мене, татко ти можеби ќе знае подобро да ти објасни.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Морам да му го кажам ова на Абраш, тој сигурно ќе знае од каде се набавува такво нешто.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Таа таа сигурно ќе знае со нив убаво да си игра.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Дедо, - го прашав, - ќе знае ли Анка да се врати дома?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Баба ми се насмеа и ме утеши: - Мајка ти ќе знае да се снајде.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Јас ќе му кажам на татко ми, и тој ќе знае како тоа да го изведе, - се досетив.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тогаш се сетив на зборот - сенилен - што татко ми го употреби за дедо ми, се стрчав кон работната маса на мајка ми, сигурен дека мојот пријател Братољуб Клаиќ ќе знае да ми каже што значи. Се разбира дека знаеше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ако се сомневата ќе го прашам татко ми, тој ќе знае да ми каже.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Таа веројатно ќе знае каде да ја побараме мама.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
На тоа дедо ми му одговори вака: - Едно рулче магарето на Петрета не го претоварува, а ако претка таму, Петре ќе знае да му го сврти умот да му оди таму каде што треба да му оди.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Да читаат – ќе ги научам, да се потпишат – ќе знаат, а и есап ќе научат. Ако сакате.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кутриот. Тој беше оној палавџијата што кажуваше дека бил од некоја Стара планина, сели или град во Бугарија, господ ќе знае.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тој стаса и тука во Битола да се поврзе со еден од поштата, едне Јашарот го викаа, еден никаквец што им ги отвораше приватните писма на луѓето за да не најде пари во нив и едно женкариште до зла бога, кој секој ден со камионче патуваше до Струга и назад, ја носеше поштата меѓу „нашите“ две држави демек префрлаше преку граница од Бугарија во Италија или Албанија, кој ќе знае која држава беше таму и назад.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Возможна е претпоставката на авторот дека е тој руски Евреин, некој Полјак, Украинец, а можеби и Србин од Војводина. Кој ќе знае.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Од највисоко на најниско ќе падне, рекол, и вие ништо не ќе знаете за неа и за нејзина душа ќе раздавате, беше рекол.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакам и јас да појдам, ама којзнае дали ќе знам самата нешто да си побарам, да си купам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако е жив, ми вели таа, ќе знае да се врати.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога ќе пораснат тие ќе знаат да изградат и голем мост преку реката па двата брега да станат еден.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Колку траеше сето тоа - кој ли ќе знае? Сашо и не мислеше на времето.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Тој секако ќе знае, а и, верувам, ќе му биде драго што го прашувам за такви работи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)