ќе (чест.) - запре (гл.)

Не знам каде ќе запрат јагулите во која вода ќе истече нивното минато Но тие ја знаат патеката на својот сон ја имаат упорноста што ќе им го покаже патот на враќањето.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Еднаш откорнати од родната грутка како да не беше битно каде нѐ води ова вовче на судбината, на која станица ќе запре, кој ќе биде последниот свртничар: дали богот на случајноста, кој најмногу влијаеше во неизвесното одвивање на судбината на нашето семејство или некоја друга сила?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се чинеше дека сама ќе запре, толку многу беше исцрпена.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На едно патување од Лондон во 1927 година ќе запре во Париз, за да го посети својот вујко Али Фети Окјар кој беше тогаш амбасадор на Турција во Франција.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Штом еднаш ќе отпочнеш да ги броиш типовите на феномени, ти си на погрешен пат, без оглед дали ќе запреш на еден или на два. okno.mk | Margina #1 [1994] 43
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Најтешка беше умирачката. Мртовецот се вадеше надвор извиткан во ќебе, зашто ни сандак можеше да му се направи, ниту на гробишта да се однесе, туку само му се правеше дупка во снегот во дворот и се оставаше тука за да не се смрди в куќи и да не се плашат децата; се забодуваше крај него висок стап со крст на врвот за да му се обележи местото: да се знае каде е ставен во снегот и да се најде кога ќе запре снегот за да се однесе на гробишта и да се закопа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И после ќе запре да зборува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И пак ќе запрам и пак ќе си речам, што барам сега назад, ќе си речам, што барам кон местото откај што тргнав. И пак ќе се вратам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Часовникот на ѕидот забрзано чука како да го фаќа некој страв дека ќе запре и ќе остане засекогаш не навиен, нем.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Богдан чувствува како со секој ден сѐ повеќе малаксува, сѐ повеќе го губи апетитот за јадење, сѐ повеќе креветот го држи закован за себе, сѐ повеќе ја губи волјата да стане и да појде во градината; воздухот чувствува сѐ поредок му е и со мака го дише; под кожата крвта му се згрутчува како црвени кристали, како да му се замрзнува, сиросува; гледа: со животот го сврзува само уште тенка нишка што се мачи да ја одржи; го чувствува нерамномерното чукање на срцето, и во мигови кога помислува дека ќе запре, ги трие градите за да го потсили или да го сниша како часовник што подзапира.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но многу години пред да се засолни Јасер Арафат со своите најблиски соработници во Тунис, заедно Палестинската ослободителна организација во 1982-та, по опсадата и напуштањето на Бејрут и Каиро, тој кон крајот на 1974, пред да замине во Њујорк каде што ќе го одржи (на 13 ноември 1974 г.), својот познат говор на Генералната асамблеа на Организацијата на Обединетите Нации кога ПЛО ќе биде примена за набљудувач, ќе запре во Картагина да го поздрави Хабиб Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И сега, иако кон крајот на годината, покрај трајните лимонови цветови, се појавуваа првите бадемови пупки.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ништо не навестуваше дека тој ден во вилата Магребија ќе запре историјата, ќе биде направен првиот мал чекор во решавањето на палестинското прашање со почетокот на американско-палестинските разговори...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Картагинците Хабиб Бургиба и Јасер Арафат беа антиподни личности во нивното разбирање, прифаќање и однесување кон владеењето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко, погодувајќи ја мислата и на Камилски, предложи со оглед на огромниот број османскотурски заемки во повеќе области, да ги изберат најкарактеристичните, односно најблиските со фреквенција дури во денешното време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И обајцата, загрижени и замислени, бараа чаре: ќе запрат за еден период со секојдневната работа додека најдат излез или ќе продолжат со работа?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Понекогаш ќе запреше неколку секунди, ќе ги раширеше и одново ќе ги собереше крилјата, потоа ќе ги надуеше пегавите гради и повторно ќе удреше во пеење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По некое време, виде и рече дека не било премногу, дека со лековите ќе запрел огнот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Се потпираше со грбот на некое дрвце, тргаше на лулата и гледаше во огромното небесно синило над себе, во блескавата ереска вода во далечина, гледаше во зелената шума наоколу, го слушаше пеењето на птиците, шумот на водата што се спушташе низ брегот - и си замислуваше како ќе изгледа бањата што ќе биде изградена овде кога ќе запре чадот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Многу луѓе останале скриени во своите домови надевајќи се дека лошото ќе помине, дека вулканот ќе запре.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Умре како што предвидуваше Богуле: кога ќе запре чадот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Својот страв му го пренесуваше и на дедо, ама тој велеше дека ќе му мине ќефот по книгите на синот, штом ќе се ожени, дека ќе го навасаат тогаш други грижи и ќе запре со читањето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога ќе истечеше крвта од него, кога ќе запреше кркорењето, војниците го оставаа бикот, кој полека се смируваше и како во сон ќе спреташе полека со нозете, ќе ги издолжеше и ќе ги собереше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Неколку крстови ќе искршат, или ќе ги изгризат со заби, но кога ќе запрат тоа да го прават - тоа е знак дека тргнало лечењето на добро...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Татко и Цветан Горски, секој од свои позиции, знаења и претпоставки, беа внесени во епскиот тек на Игоровата мисла, но никој не можеше јасно да одреди каде таа ќе запре.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Леонард Мид ќе запреше, ќе ја накривеше главата, наслушнувајќи и погледнувајќи, а потоа ќе ја продолжеше прошетката без ниту најмал шум.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Еднаш начу таков муабет во ходникот и толку се вознемири што беше безобразен со професорот по физика, свежо-оженетото прчле со голема брада, кое доаѓаше за време на одморот за да дискутираат за секции, задачи и часови, а патем и да си ги јадат заедно сендвичите со марула или туна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Прелевањето беше толку бавно, толку спокојно и толку елегантно, што изгледаше просто нестварно, и како, ако ништо друго, да ќе запре во секој миг.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќе направат неколку чекори и ќе запрат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Возот ќе тргне, ќе пооди и пак ќе запре.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ќе тргне со десна нога и што ќе запре на десна.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе пречекорам двајца-тројца и ќе запрам со дишењето, ќе го поткинам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)